Ενοχλητικοί χαρακτήρες του Star Wars

Ο κόσμος του Star Wars περιλαμβάνει πολλούς χαρακτήρες προορισμένους να κάνουν ηρωικές πράξεις, διαλόγους που κορυφώνουν την ένταση, επικές σκηνές μάχης, μπόλικα φωτόσπαθα, μια ιστορία επανάστασης και άλλα πολλά, που έχουν μετατρέψει τις ταινίες της σειράς σε ευαγγέλια για τους fans. Είναι όμως όλοι οι χαρακτήρες αγγελικά (ή μάλλον GeorgeLucικά) πλασμένοι; Η ομιλία του αγαπημένου Chewbacca που κάνει τα ελληνικά του Μπάγεβιτς να μοιάζουν με γλώσσα ρήτορα, οι κοτσίδες Padawan που θυμίζουν κακό χίπστερ και το καγκούρικο διπλό φωτόσπαθο που προσπάθησε να κάνει μόδα ο Darth Maul είναι πταίσματα. Υπάρχουν χαρακτήρες που είναι πραγματικά ενοχλητικοί και αν έλειπαν από τον κόσμο του Star Wars, οι μισοί δεν θα το καταλάβαιναν καν και οι άλλοι μισοί θα πανηγύριζαν ευτυχισμένοι. Ας μεταφερθούμε λοιπόν σε ένα Γαλαξία πολύ πολύ μακριά και ας δούμε τους χαρακτήρες που μας σπάνε τα νεύρα ή δεν έχουν λόγο ύπαρξης στις ταινίες των Star Wars.

The Ewoks

Το να μιλάμε σοβαρά για τα Ewoks είναι σαν να δεχόμαστε επίθεση από τα κουνέλια δολοφόνους των Monty Python, από το “Monty Python and the Holy Grail”. Η πριγκίπισσα Leia συναντάει ένα κινούμενο teddy bear, το οποίο αφού την απειλεί, αμέσως μετά ζητάει τη βοήθεια της για να διασχίσει το δάσος, στο οποίο ζει όλη του τη ζωή. Αν είσαι πάνω από 7 ετών, τα συγκεκριμένα πλάσματα σου φαίνονται ενοχλητικά και σου θυμίζουν ιστορία κυνηγών που καθώς έπιαναν 3 αγριογούρουνα σκότωσαν 2 αρκούδες με τα γυμνά τους πόδια (γιατί με τα χέρια ψάρευαν πχ). Τα μικροσκοπικά αρκουδάκια με τις αδέξιες κινήσεις κατάφεραν με μόνο όπλα ξύλα και αντιμετώπισαν τον πιο καλά εκπαιδευμένο και καλύτερα εξοπλισμένο στρατό της Αυτοκρατορίας, ο οποίος αποτελούσε φόβητρο για όλο τον Γαλαξία. Και όλα αυτά, σε έναν κόσμο που διαστημικοί «μάγοι» μετακινούν πράγματα με το μυαλό τους. Γλώσσα, ομιλία, κινήσεις, όλα οδηγούν στο να τα αντιπαθήσεις. Όταν βέβαια μαθαίνεις ότι o George Lucas σχεδίαζε αρχικά να τελειώνει το “Return of the Jedi” στο Kashyyk, με το στρατό του Wookie να κερδίζει αυτόν του Vader, το αίσθημα αυτό μεγαλώνει πολύ. Τα Εwoks ενοχλούσαν τόσο πολύ τον Gary Kurtz, παραγωγό του George Lucas και δεξί του χέρι, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει, ενοχλημένος από αυτά. Ιδανικά μόνο για την δημιουργία και πώληση teddy bear που θα έχουν βασιστεί σε αυτά τα teddy bear, κάτι σαν inception με αρκουδάκια δηλαδή.

Nute Gunray

Ο επικεφαλής του Trade Federation είναι βαρετός, δειλός και τόσο προφανώς και εμφανώς διπρόσωπος που κάνει οποιονδήποτε χαρακτήρα τον εμπιστεύεται να μοιάζει ηλίθιος ή στην καλύτερη περίπτωση ύποπτος κι αυτός. Ως επιχειρηματίας είναι χαρισματικός και ξέρει να χειραγωγεί, αλλά στο πολιτικό κομμάτι είναι πιο αδιάφορος κι από την Κυριακή του Πάσχα σε vegan. Παρά την υποτιθέμενη ανεξαρτησία που υποτίθεται υπηρετεί, είναι τόσο εξόφθαλμα «πουλημένος» και μαριονέτα των Dooku και Palpatine που ο θεατής από την πρώτη στιγμή τον μισεί. Θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τελείως την ύπαρξη του, αλλά τουλάχιστον μας προσφέρει κάποιες στιγμές χαράς με το κλαψιάρικο τέλος του στα χέρια του Darth Vader.

Fode & Beed

Ίσως δεν αρκούσε ότι η σκηνή με τον αγώνα των pods στο “Phantom Menace” ήταν αρκετά βαρετή από μόνη της, ο George Lucas επέλεξε να της προσθέσει και σχολιασμό από το δικέφαλο, όχι του Βορρά, αλλά του διαστήματος. Ενώ σαν σκέψη ήταν καλή και μάλιστα με πραγματικούς ηθοποιούς, όπως το σκεφτόταν αρχικά ίσως ήταν καλύτερη, όμως το αποτέλεσμα βγήκε κακό. Σε μια μικρότερη δόση μπορεί να έβγαζε γέλιο και να ήταν διασκεδαστικό, αλλά η διάρκεια της σκηνής, το κάνει εκνευριστικό σαν κάποιον που συνεχίζει το ένα αστείο σε πολλές παραλλαγές. Σχεδόν 3 λεπτά με ανούσιο σχολιασμό συμβάντων που δεν χρειάζονται σχολιασμό, παρουσίαση χαρακτήρων που δεν ξέρουμε και δεν θα ξαναδούμε, αστείων εσωτερικής κατανάλωσης και βαρεμάρας γενικής κατανάλωσης. Θυμάσαι όλες εκείνες τις περιπτώσεις που έχεις γίνει ρεζίλι γιατί έχασες κάποιο στοίχημα με τους κολλητούς σου και καταλήγεις να κάνεις κάτι αρκετά ντροπιαστικό δημοσίως; Ίσως ο Fodesinbeed Annodue, όπως είναι η επίσημη ονομασία του, να είναι το χαμένο στοίχημα του George Lucas κάποιο μεθυσμένο βράδυ με τους κολλητούς του.

Jar Jar Binks

Ο Jar Jar Binks δεν θα μπορούσε να έλειπε από ένα αφιέρωμα με τους πιο εκνευριστικούς και άχρηστους χαρακτήρες του Star Wars. Η παρουσία του εδώ ήταν πιο αναμενόμενη κι από την παρουσία γιαγιάς στην εκκλησία την Μεγάλη Εβδομάδα. Αδέξιος, ενοχλητικός, με ακόμα πιο ενοχλητικό τρόπο ομιλίας, σπανίως αστείος και υπεύθυνος κατά το ήμισυ για το κακό όνομα των Gungan, γίνεται ακόμα πιο εκνευριστικός αν σκεφτείς ότι αυτός ευθύνεται για την εξουσία του Palpatine. Παρών σε όλες τις αρνητικές λίστες του Star Wars, είτε αφορούν τους πιο μισητούς χαρακτήρες είτε τους πιο εκνευριστικούς. O George Lucas πάντα φρόντιζε να υπάρχει ένας αδέξιος και αστείος χαρακτήρας στις ταινίες, ώστε να χαλαρώνει το κοινό από την ένταση, να προσφέρει γέλιο και να προσελκύει το νεαρότερο κοινό. Ο C-3PO, ο Chewbacca ήταν τέτοια παραδείγματα, τα οποία όμως επιτέλεσαν στο απόλυτο τον σκοπό τους και έμειναν στην ιστορία και στις καρδιές των οπαδών. Ο Jar Jar Binks είναι το ακριβώς αντίθετο. Το χειρότερο είναι ότι όσοι (κυρίως παιδιά) ξεκινήσουν να βλέπουν τις ταινίες με τη «σωστή» σειρά και όχι έχοντας δει τις τρεις αρχικές (και εμβληματικές), ίσως δεν θα τον μισήσουν τόσο πολύ.

Boss Nass

Με τον Jar Jar Binks να έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο στη δυσφήμιση της φυλής των Gungans, η ολοκλήρωση της δυσφήμισης ήταν πολύ εύκολη. Πως μπορεί να γίνει αυτό χωρίς κόπο και χρήμα; Εύκολα, απλώς χρησιμοποιείς τον Rugor “Boss” Nass. Δεν θ έλεγες ότι δημιουργήθηκε με τα πιο γοητευτικά χαρακτηριστικά: Είναι διαφορετικός εμφανισιακά από τους υπόλοιπους της φυλής του (με αρκετή κοιλιά σε σχέση με τους υπόλοιπους), κάνει ενοχλητικούς ήχους και κινήσεις με το στόμα και τα μάγουλα του και κερνάει μισό λίτρο σάλιο τον κάθε συνομιλητή του, σαν τον Duffy Duck σε προσπάθεια να πει γλωσσοδέτη. Σίγουρα οι παραξενιές και τα μικρά τικ κάθε χαρακτήρα τον κάνουν συμπαθητικό, εύκολο στο να ταυτιστείς μαζί του και να συμπάσχεις και βοηθάει στο να τον θυμάσαι. Εδώ μιλάμε όμως για ένα συνεχές και ενοχλητικό πλατάγιασμα χειλιών και όλων των μυών του (σχεδόν γουρονοκέφαλου) προσώπου. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά με τα οποία τον προίκισε όχι η μητέρα Φύση, αλλά ο υπολογιστής του George Lucas, ο Boss Nass αρνείται να κάνει δεκτό το αίτημα των Jedi. Μια κίνηση που τον ανέβασε ακόμα υψηλότερα στις θέσεις των ενοχλητικών και γκρέμισε την όποια υπόληψη είχε μείνει για τον λαό του, στα βάθη των ωκεανών που κατοικούν.

Watto

Η παράγραφος θα μπορούσε να τελείωνε με την εξής μία λέξη: δουλέμπορος. Αυτό και μόνο κάνει το «εκνευριστικός» να μοιάζει απλώς σπλαχνικό και κάτι θετικό. Ιδιοκτήτης παλιατζίδικου και δουλέμπορος, που δεν διστάζει να στοιχηματίσει το εμπόρευμά του (τους σκλάβους, όχι τις παλιατζούρες). Πετάει διαρκώς τριγύρω με τα λεπτά φτερά του που οριακά σηκώνουν το βάρος του, είναι τεμπέλης, υπερόπτης και με IQ χαμηλό σαν τη δημοφιλία του. Είναι τόσο ενοχλητικός και αδύναμος συγχρόνως, που είναι απορίας άξιο που δεν βρέθηκε ένας σκλάβος (ή έστω fan του Star Wars) να τον σκοτώσει.

Jabba The Hut και οι γύρω του

Ναι, ο Jabba the Hut είναι υπεύθυνος για τη σκηνή με τη Πριγκίπισσα Leia ως σκλάβα (και για άλλα τόσα όνειρα εφήβων και μεγαλύτερων), αλλά αυτό δεν αρκεί για να τον σώσει από το πάνθεον με τους ενοχλητικούς χαρακτήρες. Ο Jabba Desilijic Tiure, όπως είναι το πλήρες όνομα του, είναι ένας μάλλον ηλικιωμένος (600 χρονών) διαγαλαξιακός μαφιόζος/πειρατής με πλοκάμια που φτάνουν στην πολιτική και στον υπόκοσμο. Γλιτσερός, αηδιαστικός, με τη λέξη «παχύσαρκος» σχεδόν να τον αδυνατίζει, ο οποίος μοιάζει με (και συμπεριφέρεται ως) έναν τεράστιο γυμνοσάλιαγκα. Αφού επικήρυξε τον Han Solo, αιχμαλώτισε και παρενόχλησε (εεεε ας μείνουμε σ’ αυτό) την Leia και φρόντισε να μας αηδιάσει με κάθε ήχο, κίνηση και φαγητό που μπορούσε, σκοτώθηκε χωρίς να χυθεί δάκρυ από κανέναν. Και σε περίπτωση που δεν αρκούσε από μόνος του ο χαρακτήρας του Jabba the Hutt, ο George Lucas φρόντισε να απλωθεί η σιχαμένη γλίτσα του και στους γύρω του. Από την ορχήστρα (The Max Rebo Band) μέχρι το μαϊμουδοσαυρέ «κατοικίδιο» του, τον Selacious B. Crumb, όλα μοιάζουν αηδιαστικά, χωρίς νόημα αλλά με πολλή γλίτσα. Δεν νομίζω ότι θα έλειπαν σε κανέναν αυτοί οι χαρακτήρες, ειδικά οι παρατρεχάμενοι του Jabba. Ειδικά στην περίπτωση του Selacious, μιλάμε για έναν μικροσκοπικό τύπο, διασταύρωση αρουραίου με gremlin, που κάθεται στο (ευρύχωρο είναι η αλήθεια) στομάχι του Jabba, γελώντας εκνευριστικά, κάνοντας από τον γελωτοποιό μέχρι τίποτα και κυρίως έχοντας ένα αρχικό ως μεσαίο όνομα, το οποίο θεωρώ χειρότερο από τα προαναφερθέντα. Ο Selacious είναι υποχρεωμένος να κάνει τον Jabba να γελάει, αλλιώς θα καταλήξει στο στομάχι του, κάνοντας τον να μοιάζει στα μάτια μας με μίζερο μπάκουρο που προσπαθεί με γλοιώδη (μη) αστεία να κάνει κοπέλες της παρέας να γελάσουν. Σύσσωμη η ορχήστρα μοιάζει παράταιρη και περίεργη. Πώς να μη συμβαίνει αυτό, άλλωστε, όταν περιλαμβάνει τον Max Rebo, έναν ελεφαντόμορφο τύπο που παίζει πλήκτρα. Όχι κάποιο πνευστό, αλλά πλήκτρα.