Περίεργες ιστορίες του Spider-Man

Στο Geek Cultura είναι γνωστό πως έχουμε μία ιδιαίτερη συμπάθεια στον Spider-Man (θα το καταλάβατε μάλλον από τα πολλά αφιερώματα όλα αυτά τα χρόνια), και σήμερα θα σας εξιστορίσουμε μερικές από τις πιο περίεργες ιστορίες του ήρωα.

Ο Spider-Man είναι ο αγαπημένος ήρωας πολλών από μας: είναι ένας μάλλον καθημερινός τύπος, σίγουρα όχι αλάνθαστος, ο οποίος προσπαθεί να «στριμώξει» την υπερηρωική του ζωή ανάμεσα στα προβλήματα της καθημερινότητας.

Ζει σχεδόν όπως οι περισσότεροι από εμάς και μάλιστα στις ιστορίες του βλέπουμε ακριβώς αυτό: Πηγαίνει σχολείο, κολέγιο, παντρεύεται, προσπαθεί να πληρώσει τους λογαριασμούς του και όλα τα καθημερινά πράγματα που θα έκανε ένας μη-υπερήρωας.

Δημιουργημένος το 1962 από τον Stan Lee και τον Steve Ditko, σκαρφάλωσε (pun intended) εύκολα στην τριάδα των δημοφιλέστερων χαρακτήρων κόμικ, ακριβώς λόγω της «κανονικότητας» που περιγράψαμε παραπάνω, της φυσιολογικής του εμφάνισης και των ιστοριών του.

Υπάρχουν όμως και ιστορίες που όταν τις διαβάζεις απορείς πόσα ναρκωτικά είχαν πάρει οι δημιουργοί τους ή, ακόμα χειρότερα, πόσα δεν είχαν πάρει. Στις ιστορίες αυτές, η «κανονικότητα» που χαρακτηρίζει τον Peter Parker εξαφανίζεται και το όλο θέμα μοιάζει αστείο, τραγικό, χαζό και αποτέλεσμα ενός meeting που ξεκινάει με κάποια φράση τύπου «Ας σκεφτούμε την πιο ηλίθια και καμένη ιδέα που μπορούμε». Ας δούμε τις δέκα ιστορίες που συγκεντρώσαμε:

Changes (Spectacular Spider–Man #17-21, Vol. 2)

Ο Spider-Man έρχεται αντιμέτωπος με την τηλεπαθητική κακοποιό “The Queen”, η οποία διακρίνει τα εξαιρετικά (μεταλλαγμένα) γονίδια του και τον επιλέγει για πατέρα των αγέννητων παιδιών της.

Η Queen δεν καταλαβαίνει από «όχι» και «μη», οπότε φιλάει τον Spidey με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς ένα ραντεβού, ένα ποτό, ένα κάτι. Με το φιλί εκκρίνεται ένα ένζυμο στο σώμα του Spider-Man, το οποίο σιγά-σιγά τον μεταλλάσσει (κι άλλο).

Ο άνθρωπος αράχνη, για να δικαιώσει πλήρως το όνομα του, αποκτάει κάποια παραπάνω μάτια, χέρια, δόντια και καταλήγει να μεταμορφώνεται σε μία τεράστια αράχνη, πιθανότατα ως φόρο τιμής στον Franz Kafka. Η Queen ανακοινώνει ότι ο πρώην Peter, νυν γιγάντια αράχνη και δη αρσενική, είναι έγκυος και πρόκειται να γεννήσει το παιδί της, και όλα αυτά με ένα μόνο φιλί.

Με το που ολοκληρώνεται η μεταμόρφωση και πριν ο χαρούμενος πατέρας μοιράσει πούρα στις γύρω αράχνες, πεθαίνει.

Η Queen μες στο πένθος της, καταστρέφει το εργαστήριο και φεύγει πριν προλάβει να δει ότι από το τεράστιο κουφάρι της αράχνης που κάποτε ήταν ο Peter Parker, αναγεννάται πάλι ο Peter και μάλιστα με κάποιες καινούριες δυνάμεις, όπως οργανικό ιστό και την (μάλλον άχρηστη) ικανότητα να «μιλάει» τηλεπαθητικά στα έντομα.

Η μόνο χρησιμότητα της ιστορίας είναι ότι πρόσθεσε τον οργανικό ιστό στον Spidey, αλλά και ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε καμπάνιες που επισημαίνουν τις συνέπειες από την παρατεταμένη χρήση ναρκωτικών.

Spider–Man: House of M

Η ιστορία αυτή διαδραματίζεται σε ένα εναλλακτικό σύμπαν και ιδανικό κόσμο, στον οποίο ο Spider-Μan είναι αστέρι του Hollywood, παλαιστής, επιστήμονας, παντρεμένος με την Gwen Stacy και ο Θείος Ben είναι ζωντανός. Οι μεταλλαγμένοι αποτελούν την πλειοψηφία, ενώ οι άνθρωποι είναι μειονότητα. Ενώ όλος ο κόσμος νομίζει ότι είναι μεταλλαγμένος από τη γέννησή του, ο Spidey είναι στην πραγματικότητα άνθρωπος.

Το μυστικό αυτό γίνεται αντιληπτό από τον Green Goblin, ο οποίος χρησιμοποιεί τον Jonah Jameson για να καταστρέψει τον Spider-Μan. Ο Jonah δημοσιεύει το γεγονός αυτό, ο Spidey στοχοποιείται από όλους, πιτσιρίκια ξυλοκοπούνται γιατί φοράνε μπλουζάκια με το σήμα του και άλλα πολλά. Ο Spider-Μan αποτυπώνεται όσο πιο άσχημα γίνεται: είναι εγωιστής, ματαιόδοξος, σκηνοθετεί τον θάνατο του και κάνει bullying.

Sins Past (Amazing Spider-Μan #509-514)

Ο J. Michael Straczynski, ο οποίος έγραψε την ιστορία, είχε ετοιμάσει κάτι απλό, πιστευτό και φυσιολογικό: Η Gwen Stacy μένει έγκυος από τον Peter, δεν του λέει κάτι και γεννάει δίδυμα, για τα οποία ο Peter δεν έχει ιδέα ή απλώς κάνει την πάπια αράχνη.

Ο εκδότης αποφάσισε ότι είναι κακή ιδέα, ειδικά εφόσον ήταν παιδιά εκτός γάμου, οπότε «πρότεινε» πατέρας να είναι ο Norman Osborn. Λογικό, από το να είναι παιδί εκτός γάμου, χίλες φορές να είναι παιδί του Green Goblin.

Η Gwen, λίγο πριν πεθάνει, γεννάει τον Gabriel και την Sarah και οι αναγνώστες μαθαίνουν ότι η Gwen δεν πέθανε, αλλά σκοτώθηκε από τον Osborn γιατί τον απείλησε ότι θα τον αποκόψει από τα παιδιά του και θα τα μεγαλώσει με τον Peter. Ο Norman Osborn αναλαμβάνει να τα μεγαλώσει με τις σωστές αρχές, δηλαδή να μισούν τον Spider-Μan και να πιστεύουν ότι είναι υπεύθυνος για τον θάνατο της μητέρας τους.

Τα δίδυμα, εκτός από healing factor, λόγω του αίματος του Norman, μεγαλώνουν κιόλας πολύ γρήγορα, έτσι μετά από λίγα χρόνια επιτίθενται στον Spider-Μan για να εκδικηθούν το θάνατο της μητέρας τους. Μετά από ανάκτηση DNA από την νεκρή Gwen, σύγκριση του με DNA από ένα γράμμα που του είχαν στείλει, την μετατροπή του Gabriel σε “Gray Goblin” και τον πυροβολισμό του από την αδερφή του, η σεμνή τελετή και καθόλου σεμνή ιστορία, ευτυχώς έλαβε τέλος.

Ο J. Michael Straczynski έδειχνε με κάθε τρόπο ότι δεν ήθελε αυτή την πλοκή, η Marvel ότι δεν ήθελε την πλοκή που ετοίμασε λόγω ότι δεν ήθελε την αρχική του πλοκή και κάπου εκεί καταστράφηκε άλλη μια ιστορία από το παρελθόν του Spidey και κάποια εγκεφαλικά μας κύτταρα.

Spider-Man: Reign

Η Marvel είχε την ιδέα να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο του “Dark Knight Returns”, αλλά με τον Spider-Μan πρωταγωνιστή και ο Kaare Andrews ανέλαβε να την υλοποιήσει. Στο δυστοπικό μέλλον της ιστορίας αυτής, ο Mayor Waters έχει καταλάβει φασιστικά την εξουσία στη Νέα Υόρκη και ο Jonah Jameson προσπαθεί να πείσει τον σχεδόν 70χρονο Peter Parker να βγει για λίγο από τη σύνταξη και να ξαναφορέσει την στολή του Spider-Μan, που ελπίζουμε να φυλούσε σε ναφθαλίνη.

Βέβαια, αν ο Peter Parker είναι πάνω από 60 χρονών, ο Jameson έπρεπε να είναι νεκρός ή βαλσαμωμένος, αλλά λίγη σημασία έχει αυτό. Η ιστορία αυτή αποτυπώθηκε σε 4 τεύχη και μάλιστα ο δημιουργός της είχε ονομάσει έναν από τους χαρακτήρισε Miller Jansen, ως φόρο τιμής στους δημιουργούς του “Dark Knight Returns”. Οι όποιες ομοιότητες με το“DKR” σταματάνε μάλλον κάπου εδώ, καθώς όλα τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να είναι μια παρωδία του Spider-Μan.

Ο αγχωμένος Mayor Waters βλέπει τα δύσκολα με την επιστροφή του Spidey στην ενεργό (όσο μπορεί να είναι στα 70) δράση και απελευθερώνει τους “Sinister Six”, οι οποίοι μαζεύουν σχεδόν όποιον άλλον «κακό» έχει παρελάσει από όλα τα τεύχη και επιτίθονται. Για να γίνει ακόμα πιο γελοία η ιστορία, εμφανίζεται και ο Dr. Octopus ή έστω τα ρομποτικά χέρια του κολλημένα στο νεκρό του σώμα, τα οποία εκτελούν την τελευταία του επιθυμία. Το αποκορύφωμα σε όλη αυτή την ιστορία, είναι τα οράματα που βλέπει κάθε τόσο ο Peter Parker με την νεκρή Mary Jane, η οποία πέθανε από καρκίνο.

Έναν καρκίνο που προκάλεσε ο ίδιος o γεμάτος τύψεις Peter, λόγω της συχνής επαφής της με το ραδιενεργό σπέρμα του. Ειλικρινά, δεν το βγάζω από το μυαλό μου, έτσι ακριβώς είναι στο comic, χωρίς να δίνονται περισσότερες (πικάντικες) λεπτομέρειες για το σημείο της Mary Jane που προκλήθηκε και πόσο συχνές ήταν οι επαφές. «Οικογενειακές ιστορίες της Marvel. Spider-Μan ετών 70. Σκότωσε τη γυναίκα του με το ραδιενεργό σπέρμα του».

Οι γονείς μου τα ρομπότ, Amazing Spider-Μan #386-88

Στη δεκαετία του ’90, η Marvel προσπάθησε (ανεπιτυχώς) να επανεξετάσει κάποιες πτυχές της ζωής του Peter Parker, με το σύνηθες αποτέλεσμα να μην είναι το αναμενόμενο και οι υπεύθυνοι να κόβουν τις ιστορίες με κάποια χαρακτηριστική κίνηση με το χέρι στο ύψος του λαιμού ή ένα τηλέφωνο και “Abort the mission. Abort”.

Όπως (πιστεύαμε ότι) γνωρίζαμε, οι γονείς του Peter Parker είχαν πεθάνει από όταν ήταν παιδί και γι’ αυτό τον λόγο, ανέλαβαν την κηδεμονία του η θεία May και ο θείος Ben. Μια από τις αποφάσεις της Marvel στα ‘90s ήταν η αναγέννηση των γονιών του Peter.

Ο Richard και η Mary Parker, όλο αυτό το διάστημα ήταν κατάσκοποι, ζωντανοί και κρατούμενοι σε κάτι σαν στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Ρωσία. Ο Peter πιθανότατα έλαβε το πακέτο από τη γνωστή εκπομπή, δέχτηκε να τους συναντήσει και να φύγει ο τοίχος και η χαρούμενη οικογένεια επανενώθηκε.

Ο Peter, ελάχιστο καιρό μετά, τους αποκαλύπτει τι κάνει τα βράδια και οι ίδιοι του αποκαλύπτουν ότι είναι ρομπότ δολοφόνοι, δημιουργημένοι από τον Chameleon βασισμένου σε μια ιδέα του Harry Osborn. Τώρα γιατί ο Spidey δεν έκανε μια εξέταση DNA, πόσο σίγουρος ήταν ο Chameleon ότι ο Parker ήξερε που έφτιαξε ψεύτικους γονείς και ποιος σκέφτηκε αυτή την ιστορία, θα μείνουν να πλανώνται στον αέρα.

Ο Chameleon δεν μαθαίνει ποτέ την πραγματική ταυτότητα του Spidey, γιατί ο τελευταίος κυνηγάει τα δύο ρομπότ με τον Ρομπομπαμπά να μετατρέπεται σε μια πολεμική μηχανή που όμως δεν μπορεί να μιλήσει άρα δεν μπορούσε να αποκαλύψει την ιδιότητα, αλλά προσπαθούσε να σκοτώσει τον «γιο» του και την Ρομπομαμά να κυριεύεται από ανθρώπινα και μαμαδίσια συναισθήματα και να προσπαθεί να σώσει τον «γιο» της και πιθανότατα να τον ταΐσει.

Η ιστορία έμπαζε πιο πολύ κι από τον ίδιο τον Τιτανικό (όχι την ταινία), ο Spidey πολεμούσε τον πατέρα του με συννεφάκια σκέψης «Τώρα πως μπορώ να πολεμήσω τον πατέρα μου» και η λογική πολεμούσε κάθε λέξη αυτής της ιστορίας.

Spider-Μan: One More Day

Άλλη μια ιστορία για την οποία ευθύνεται η εκδοτική ομάδα της Marvel, με τον δημιουργό της (J. Michael Straczynski) να θέλει να αφαιρέσει το όνομα του από οτιδήποτε σχετίζεται με αυτή. Η ιστορία διαδραματίζεται μετά το “Civil War” και την αποκάλυψη της ταυτότητας του Spider-Μan.

Ένας εντεταλμένος σκοπευτής του Kingpin προσπαθεί να σκοτώσει τον Peter Parker, αλλά κάτι τα ιδρωμένα χέρια, κάτι το άγχος, πετυχαίνει τελικά τη Θεία May. Η μεγάλη ηλικία της θείας δεν αφήνει και πολλές ελπίδες, οπότε ο Peter κυριευμένος από τις τύψεις γυρνάει όλους τους κόσμους για να βρει κάποιον να τη σώσει. Καταλήγει στον Mephisto και στην ουσία κάνει συμφωνία με τον Διάβολο, ανταλλάσσοντας τη ζωή της θείας με τον γάμο του με την Mary Jane.

Ο Parker σε όλη αυτή την προσπάθεια να σώσει τη θεία του, έρχεται σε επαφή με εκδοχές του εαυτού του από άλλες διαστάσεις, οι οποίες είναι πλούσιες μεν αλλά μίζερες και μόνες και με ένα κοριτσάκι το οποίο του βάζει τις φωνές γιατί είναι εγωκεντρικός, απαίσιος και άλλα πολλά.

Ο Mephisto τηλεμεταφέρει τον Peter δίπλα στην έγκυο Mary Jane και σε διαλείμματα μεταξύ της «πρωινής αδιαθεσίας» συζητάνε την πρόταση του Mephisto και συμφωνούν στο να τη δεχτούν, καθώς ξέρουν ότι «η αγάπη θα βρει τον τρόπο» και άλλα τέτοια που θα έγραφε η Χρύσα Δημουλίδου ή κάποια αντίστοιχη συγγραφέας με 2-3 ονόματα.

Ο Mephisto μπορεί να είναι κάτι αντίστοιχο του Διαβόλου στο σύμπαν της Marvel, αλλά είναι τίμιος , οπότε είπε στο ζευγάρι ότι το έμβρυο στην κοιλιά της MJ θα σταματήσει να υπάρχει και τους έδειξε την κόρη που δεν θα κάνουν ποτέ, η οποία είναι το κοριτσάκι που τον έβριζε πριν. Η ιστορία έχει περισσότερες τρύπες και από ελληνικό επαρχιακό δρόμο και το σενάριο, η ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων και οι αποφάσεις αυτές δεν θα υπήρχαν ούτε σε μεξικάνικη σαπουνόπερα.

The Gathering of Five / The Final Chapter

Άλλη μια ιστορία από τη χρυσή δεκαετία του ’90 με τον Norman Osborn να συμμετέχει σε ένα μαγικό τελετουργικό, το “Gathering of Five”, το οποίο δίνει σε κάθε έναν από τους 5 συμμετέχοντες και ένα δώρο: δύναμη, τρέλα, θάνατο, σοφία ή αθανασία. Η κατανομή των «δώρων» γίνεται τυχαία και ο Norman Osborn κερδίζει τη δύναμη.

Για να κατανοήσουμε ακόμα καλύτερα πόσο κακή ήταν η ιστορία, λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας το θάνατο της Θείας May στο Amazing Spider-Μan #400 και τα γεγονότα που σχετίζονται με το παιδί της Mary Jane και του Peter Parker. Τοπ τι ακριβώς συνέβη με το παιδί είναι ασαφές (θάνατος, απαγωγή, αποβολή), το μόνο σαφές είναι ότι η MJ έμαθε ότι «Η May ζει».

Ο Peter όταν το μαθαίνει αυτό, κάνει τα πάντα για να βρει το παιδί, καταλήγοντας να μάχεται τον Green Goblin. Η May που είναι ζωντανή είναι η Θεία, όχι το παιδί και από ό, τι φαίνεται εκείνη που είχε πεθάνει ήταν μια ηθοποιός που πήρε την μορφή της με πλαστικές και το DNA της με κάποιο τέχνασμα για να διαλύσει ψυχολογικά τον Peter.

Οι εκπλήξεις δεν σταματάνε εδώ όμως, η Θεία May μπορεί να αποδείχθηκε ζωντανή αλλά έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας, αν και το πιο σοβαρό πρόβλημα υγείας είναι μάλλον του Spider-Μan, ο οποίος σκοτώνεται από τον Norman.

Ο Norman, με τη βοήθεια της δύναμης που απέκτησε από την τελετή, δέρνει τον Spider-Μan μέχρι θανάτου, του βγάζει την μάσκα και καταστρέφει τη “Daily Bugle”. Τελικά, ο Norman δεν απέκτησε τη δύναμη, αλλά την τρέλα και η μάχη είχε αυτή την κατάληξη στο γεμάτο παραισθήσεις κεφάλι του.

Ο Spider-Μan είχε ήδη κερδίσει τον Green Goblin, ενώ εμείς βλέπαμε τις παραισθήσεις και η ιστορία κλείνει με τον Spidey να καίει τη στολή του και να ορκίζεται ότι δεν θα ξαναγίνει ποτέ ο Spider-Μan. Η υπόσχεση πρέπει να κράτησε ένα τεύχος το πολύ.

Το προσκλητήριο του έπεσε απ’ τα χέρια, Amazing Spider-Μan #131

Μια ιστορία, η οποία θα μπορούσε να έχει γυριστεί ως ελληνική ταινία του ’60 με τον Κωνσταντάρα και τον Αυλωνίτη στη θέση των χάρτινων υπερηρώων. Η Θεία May έχει κληρονομήσει κάτι, αλλά δεν γνωρίζει ότι το έχει κληρονομήσει, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους.

Αυτό που κληρονομεί η Θεία May είναι ένα εγκαταλελειμμένο, αλλά πλήρως λειτουργικό πυρηνικό εργοστάσιο, κάτι που επίσης συμβαίνει σε πάρα πολλές περιπτώσεις κληρονομιάς («Αχ κι άλλο; Μήπως γίνεται να το αλλάξω με αυτή την ανεμογεννήτρια γιατί έχω ήδη δύο από έναν άλλο θείο;»).

Η Θεία May, μπορεί να μην ξέρει για την κληρονομιά, ξέρει όμως ο Dr. Octopus, ο οποίος σκαρφίζεται το εξής: Αρχίζει να βγαίνει με τη Θεία May και τελικά τη ζητάει σε γάμο, μόνο και μόνο για να της «φάει» την προίκα. Λογικό, γιατί σε όλες τις περιπτώσεις, τα υπάρχοντα πριν το γάμο ανήκουν εξίσου στις δύο πλευρές, οπότε τι πιο φυσιολογικό από το να παντρευτείς την 80χρονη θεία του εχθρού σου.

Ο Peter προσπαθεί να μεταπείσει τη θεία του, εκείνη τυφλωμένη από τον έρωτα (ή τον καταρράκτη) αρνείται να τον ακούσει και ο γάμος διακόπτεται μόνο από τον Hammerhead, ο οποίος είχε αντίρρηση και δεν σώπασε για πάντα. Ο Hammerhead είχε μάθει κι αυτός για την κληρονομιά και αποφάσισε να απαγάγει τη Θεία May, μια προσέγγιση που μάλλον δεν είχε σκεφτεί ο Doctor.

Η ιστορία κλείνει με τον Spider-Μan να καταλήγει να απαγάγει τη θεία του και τους μνηστήρες της θείας να ανατινάζονται σε πυρηνική έκρηξη. Κάθε προσπάθεια να σκεφτούμε τι θα συνέβαινε στο γαμήλιο ταξίδι, προκαλεί ιδρώτα, άγχος και ψυχολογικά προβλήματα.

Ο «θάνατος» της Mary Jane

Ο γάμος της Mary Jane με τον Peter Parker ήταν ένα από τα θέματα που οι εκδότες της Marvel και μια μικρή μερίδα του κόσμου, δεν ήθελαν με τίποτα, σαν άλλες κακές πεθερές. Το πιο λογικό σενάριο για να μην υπάρχει πλέον ο γάμος, θα ήταν οι δύο πρωταγωνιστές να έχουν θέματα μεταξύ τους και να πάρουν διαζύγιο σαν πολιτισμένοι άνθρωποι.

Επειδή όμως στις περιπτώσεις των εκδοτών της Marvel, οι λέξεις «λογικό» και «σενάριο» δεν μπορούν πάντα να συνδυαστούν στην ίδια πρόταση, κάθε προσπάθεια να τερματιστεί ο γάμος οδηγούσε σε κωμικά αποτελέσματα, μέχρι που το πράγμα ξέφυγε «λίγο».

Η MJ αρχίζει να δέχεται περίεργα τηλεφωνήματα από κάποιον stalker, αλλά δεν μπαίνει στον κόπο να το πει στον υπερήρωα σύζυγο της, ο οποίος βοηθάει από όλον τον κόσμο, μέχρι γάτες που έχουν μείνει στα δέντρα.

Τα τηλεφωνήματα συνεχίζονται, μέχρι που ο stalker περνάει στο επόμενο στάδιο και ανατινάζει το αεροπλάνο στο οποίο βρίσκεται η MJ, σκοτώνοντάς την. Η Mary Jane φυσικά και δεν πέθανε ποτέ, αλλά όπως αποδεικνύεται ενάμιση χρόνο μετά (χρόνος που πέρασε όχι στα comics, αλλά στην πραγματικότητα), βρίσκεται φυλακισμένη στα χέρια ενός τηλεπαθητικού που τρελάθηκε.

Ο τηλεπαθητικός απαγωγέας συναντήθηκε κάποια στιγμή τυχαία με τον Spidey και αποφάσισε ότι θέλει να γίνει αυτός, καταλαμβάνοντας τη ζωή του με τη βοήθεια των ψυχικών δυνάμεών του.

Όταν αντιλαμβάνεται ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει πραγματικά ο Peter Parker, αυτοκτονεί. Η MJ γυρίζει ασφαλής στο σπίτι, μόνο και μόνο για να αποφασίσει ότι θέλει να χωρίσει από τον Peter. Αλήθεια τώρα;

The Other, Friendly Neighborhood Spider-Man #1-4, Marvel Knights Spider-Man #19-22, The Amazing Spider-Man #525-528

Κι ενώ η ιστορία ξεκινάει σχετικά καλά κι ο Morlun είναι ένας αξιοπρεπής κακός, ιδανικός για επόμενη ταινία, στο τέλος όλα μπορούν να πάνε στράφι. Ο Tony Stark είναι ο πρώτος που παρατηρεί ότι ο Spider-Μan συμπεριφέρεται λίγο περίεργα, με τον τελευταίο να βλέπει περίεργα οράματα, να ζαλίζεται και να χάνει περιστασιακά τις δυνάμεις του και άλλα τέτοια ανησυχητικά. Μετά από σφαίρες που δέχεται και μεταφέρεται στο νοσοκομείο, ο Spider-Μan μαθαίνει ότι έχει μια σπάνια ασθένεια και του μένει λίγος χρόνος.

Ο κακοποιός που τον πυροβόλησε (Tracer) προσπαθεί να ολοκληρώσει το έργο του, ο Spidey τη γλιτώνει και πηγαίνει μια βόλτα με ιστούς για να χαλαρώσει. Εκεί τον περιμένει ο Morlun για να τον σκοτώσει, αλλά όταν μαθαίνει για την ασθένεια του αποφασίζει να αφήσει εκείνη να κάνει τη δουλειά. Την επόμενη μέρα αλλάζει γνώμη για κάποιο λόγο, οπότε επιστρέφει, επιτίθεται και πάλι και καταλήγει να τον δέρνει. Πολύ. Πολύ σε σημείο «σου βγάζω το μάτι και το τρώω».

Ο Spider-Μan πεθαίνει από ακατάσχετη αιμορραγία και αν μέχρι τώρα υπήρχε κάποια λογική, αυτή εξαφανίζεται σαν ιστός αράχνης από κάποια καθαρίστρια. Ο Iron Man απομακρύνει το σώμα για να μην δουν όλοι τον θάνατο του Parker και ενώ συζητάνε τι να κάνουν με το σώμα, ακούνε κάποιους περίεργους θορύβους και βλέπουν ότι έχει μείνει μόνο το δέρμα του. Ο Peter καταλήγει σε ένα κουκούλι κάτω από τη γέφυρα του Brooklyn, όπου έχει ένα όραμα με μια αραχνοειδή οντότητα, η οποία του λέει ότι τόσα χρόνια έχει παραμελήσει την άλλη πλευρά του, αυτή της αράχνης. Αυτή η πλευρά τον έσωσε στην μάχη με τον Morlun (φαντάσου να μην , αλλά για να επιστρέψει στη ζωή θα πρέπει να την αποδεχτεί.

Ο Peter δέχεται και επιστρέφει στη ζωή αναγεννημένος, χωρίς παλιότερους τραυματισμούς και πληγές και με καινούριες δυνάμεις. Η (τουλάχιστον) περίεργη αυτή ιστορία τελειώνει με τον Peter να βρίσκει το νεκρό του δέρμα γεμάτο μικροσκοπικές αράχνες και εμείς το μυαλό μας γεμάτα μικροσκοπικές τρύπες.

Διαβάστε ακόμα: