Ο Vangelis και ο κινηματογράφος (Μέρος Α’)

Ξεφεύγουμε σε τούτο το άρθρο από τη συνήθη geek cultura και πιο mainstream  «νερντοσύνη», που μας διακρίνει αλλά αξίζει τον κόπο. Υπάρχουν κι άλλοι μεγάλοι Έλληνες εν ζωή και μη συνθέτες πέραν των Χατζηδάκι και Θεοδωράκη. Υπάρχουν κι άλλοι κινηματογραφικοί συνθέτες πέραν του Hans Zimmer και των γιγάντων John Williams και Ennio Morricone. Υπάρχει ο Vangelis ή αλλιώς ο Βαγγέλης Οδυσσέας Παπαθανασίου. Ο Παπαθανασίου γεννημένος το 1943 στον Βόλο, είναι ένας από τους πλέον βραβευμένους και αγαπημένους συνθέτες παγκοσμίως και πολυγραφότατος καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Έχει γράψει μουσική σε διάφορα είδη και στυλ, από αμοιγώς ηλεκτρονική που είναι το κύριο του είδος, συμφωνική, χορωδιακή και μουσική δωματίου και θεάτρου έως και (ψυχεδελικό) progressive rock με τους Aphrodite’s Child.

Αν δεν ανήκει στα ακούσματα σας, το πιθανότερο είναι να έχετε έρθει σε επαφή με την μουσική του δια της πλαγίας οδού. Οι μελωδίες, που έχει γράψει εδώ και 40 σχεδόν χρόνια για τον κινηματογράφο, χρησιμοποιούνται συχνά σε shows, ταινίες , σειρές ακόμα και σε διαφημίσεις λόγω της ομορφιάς και διαχρονικότητας τους. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν σας παρουσιάζουμε τις γνωστότερες συνθέσεις του αποκλειστικά για τον εμπορικό κινηματογράφο. Δεν περιλαμβάνονται για λόγους οικονομάις του άθρου τα πολυάριθμα έργα του από την προσωπική του δισκογραφία, από ντοκιμαντέρ, από μικρού μήκους ταινίες και άλλου είδους.

Chariots Of Fire (1981) : Είναι ένα βρετανικό ιστορικό δράμα γύρω από δυο Βρετανούς δρομείς  στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι της  Γαλλίας. Αν και είναι δράμα εποχής ο Παπαθανασίου, πλαισιώνει την ταινία με ηλεκτρονική μουσική των 80s. Μια κίνηση ασυνήθιστη έως και καινοτόμος  για την μουσική υπόκρουση τέτοιων έργων εκείνη την εποχή. Για την μουσική του στο Chariots Of Fire θα βραβευτεί πολλάκις, κερδίζοντας μάλιστα και το αντίστοιχο Oscar. Η χαρακτηριστική μελωδία της ταινίας, χρησιμοποιείται από τότε συνήθως σε slow motion σκηνές, αποτελώντας το πιο γνωστό στο ευρύ κοινό έργο του συνθέτη.

Missing (1982) : Είναι ένα αμερικάνικο ιστορικό δράμα, του  Κώστα Γαβρά, με έντονο πολιτικό θέμα, κριτικό προς την αμερικανική κυβέρνηση. Η ιστορία του διαδραματίζεται γύρω από την μυστηριώδη εξαφάνιση ενός Αμερικανού πολιτικού συγγραφέα κατά την περίοδο της δικτατορίας στην Χιλή το 1973 και την αναζήτηση του από τα συγγενικά του πρόσωπα. Ο Παπαθανασίου, για την μουσική του στην ταινία θα είναι μες στους υποψήφιους  για το αντίστοιχο βραβείο BAFTA (British Academy of Film and Television Arts) του 1983 δίχως όμως να κερδίσει. Παρ’ όλα αυτά και πάλι η κύρια μελωδία της ταινίας θα χρησιμοποιηθεί αρκετά σε διάφορα μέσα στο μέλλον.

Blade Runner (1982): Αναμφίβολα αποτελεί τον γνωστότερο τίτλο της λίστας, και μια ταινία σταθμό για την επιστημονική φαντασία. Η κεντρική ιστορία περιγράφει πως στο δυστοπικό Los Angeles του 2019 ο Blade Runner ειδικός αστυνομικός – κυνηγός κεφαλών, Rick Deckard [Harrison Ford], κυνηγά μια εκτός ελέγχου ομάδα ανδροειδών.  Για την μουσική του στο οραματικό αυτό neo noir έργο του Ridley Scott, ο Παπαθανασίου θα είναι και πάλι υποψήφιος δίχως να κερδίσει στα βραβεία BAFTA. Στην εκτέλεση  της μουσικής συνοδείας συμμετείχε στα φωνητικά και ο Ντέμης Ρούσσος, φίλος και συνεργάτης του Παπαθανασίου. Η μουσική του Blade Runner και του προαναφερθέντος Chariots Of Fire, θα είναι δύο από τις 250 υποψηφιότητες του AFI (American Film Institute) για τον έναν αιώνα κινηματογραφικής μουσικής.

Antarctica (1983): Είναι μια ιαπωνική ταινία, που επικεντρώνεται στις δυσκολίες που αντιμετώπισε μια ιαπωνική  επιστημονική αποστολή στην Ανταρκτική του 1958 και στην περιπέτεια της επιστροφής των μελών της. Στην ταινία αυτή βασίστηκε και το “Eight Below” του 2006. Το Antarctica αποτελεί την πλέον δημοφιλή ταινία, που παρήχθη ποτέ στην Ιαπωνία. Ο δίσκος της μουσικής συνοδείας του Παπαθανασίου, γνώρισε αντίστοιχα μεγάλη εμπορική επιτυχία.

The Bounty (1984): Είναι ένα ακόμα ιστορικό δράμα, γύρω από την ανταρσία του πληρώματος του πλοίου HMS Bounty του βασιλικού βρετανικού ναυτικού τον Απρίλιο του 1789. Το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός είχε μεταφερθεί ήδη δυο φορές στον κινηματογράφο το 1935 και 1962. Το σενάριο βασίστηκε στο βιβλίο “Captain Bligh and Mr. Christian” (1972) από τον Richard Hough. Η ταινία γενικότερα απαρτίζεται από άγνωστα και δευτεροκλασάτα ονόματα, του τότε και μετέπειτα κινηματογράφου, όπως οι Anthony Hopkins, Mel Gibson, Daniel De Lewis, και Liam Neeson … Ο Παπαθανασίου σταθερά χρησιμοποιεί αρκετά synthesizers και ηλεκτρονική μουσική για την συνοδεία πέραν των ακουστικών οργάνων. Γενικότερα η ταινία παρά τα πολλά υποσχόμενα πρόσωπα της δεν είχε την ανάλογη επιτυχία σε κανέναν τομέα της.

Μιας που καλύπτουμε μόνο ένα μέρος του κινηματογραφικού του έργου, σας συμβουλεύουμε να μην αρκεστείτε στις επιγραμματικές αναφορές μας και να ακούσετε τα πλήρη soundtracks καθώς και τις υπόλοιπες δουλειές του. συνεχίστε στο δεύτερο μέρος εδώ.

Διαβάστε ακόμα:

gif04

One thought on “Ο Vangelis και ο κινηματογράφος (Μέρος Α’)

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s