Makoto Shinkai: Ο άνθρωπος που έφτιαξε αριστουργήματα

Ήταν 2010 όταν ήμουν πρωτο έτος και είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω σειρές, ταινίες και βιβλία που δεν είχα προηγουμένως το χρόνο να το κάνω-ξέρεις αυτά τα βροχερά βράδια Παρασκευής ή Σαββάτου όπου όλη η παρέα επιλέγει να κλειστεί σπίτι, είτε για επιτραπέζια η ταινία, είτε ο καθένας μόνος του σε μαραθωνίους σειρών η παιχνίδια στο pc.

Μια απο τις παραπάνω ανακαλύψεις ήταν και το 5cm per second, μια απ’τις πιο γνωστές ταινίες του δημιουργού για τον οποίο μιλάμε, καθώς και η ταχύτητα με την οποία πέφτει στη γη ένα άνθος κερασιάς, οπότε σαν κλασσικός anime fan κάθισα να δω την ταινία που έμελλε μια ώρα μετά να με αφήσει με ένα γλυκόπικρο συναίσθημα και ένα απ΄τα μεγαλύτερα “What if…” που έχω δεί σε ταινία.

Έπειτα ανακάλυψα οτι ο κύριος που ήταν υπεύθυνος γι’αυτή την ταινία, λέγεται Makoto Shinkai και έχει εισάγει το δικό του μοναδικό ύφος και αισθητική στις ταινίες του.
Στη συνέχεια βρήκα την ευκαιρία να δω σχεδόν κάθε ταινία που ο συγκεκριμένος κύριος δημιούργησε και σχεδόν κάθε φορά με άφηνε με το ίδιο συναίσθημα στο τέλος.

-What if…
-Γιατί να μην έχουμε τέλος όπως της Disney δηλαδή happily ever after.
-Πόσο όμορφα μπορεί κάποιος να κάνει κινούμενα σχέδια να φαίνονται στην οθόνη.

Στις ταινίες του Shinkai η εικόνα και ο τρόπος απεικόνισης του τοπίου είναι σύμμαχος. Υπέροχες εικόνες βγαλμένες απο τις πιο όμορφες περιοχές της Ιαπωνίας με κυρίαρχες τις αποχρώσεις του μώβ, του κόκκινου και του πράσινου, είτε πρόκειται για ένα χωριό με κάμπους και χωράφια, είτε για μια κοσμοπολίτικη μεγαλούπολη με πολύχρωμα φώτα, πανέμορφα πάρκα και κοινό παρονομαστή όλων των παραπάνω, τους ήρωες μας.

Απλοί, ανθρώπινοι, με πάθη και αδυναμίες. Κύριο μέσο μεταφοράς των ηρώων μας είναι το τρένο. Ένα απ’τα συνηθέστερα μέσα μαζικής μεταφοράς και κομμάτι της καθημερινότητας στην Ιαπωνία και ένας απ’τους αγαπημένους τρόπους του δημιουργού να συμβολίζει τόσο την ένωση, όσο και των χωρισμό δύο χαρακτήρων.

Καταλήγοντας μια απ’τις πιο χαρακτηριστικές ιδιότητες των ταινιών του Shinkai είναι να σε βάζουν στη θέση του πρωταγωνιστή,να φαντάζεσαι οτι κάλλιστα θα μπορούσες εσύ να βιώνεις οτι βιώνει και να διαπιστώνεις πως συχνά αυτή την τροπή παίρνουν τα γεγονότα και στην πραγματική ζωή,πολλές φορές χωρίς happy ending.

Εν τέλει καλύτερα που δεν έχουμε πάντα το τέλος “ζήσαν αυτοί καλά κ’εμείς καλύτερα” η για να το έχουμε πρέπει πρώτα να φτάσουμε στο σημείο να νομίζουμε οτι όλα χάθηκαν.

Και κάπου εκεί σε μία απ’τις ταινίες του -αν τους δώσεις μια ευκαιρία και πίστεψε με αξίζει να το κάνεις- θα δείς και τον εαυτό σου φίλε μου.

Εσύ που είδες την κοπελίτσα στο μετρό η το λεωφορείο,σου έβγαλε κάτι διαφορετικό χωρίς να μπορείς να το εξηγήσεις -ξέρεις ακριβώς για τι πράγμα μιλάω- και όμως δίστασες να της μιλήσεις.

Εσύ που τόσο καιρό διστάζεις να μιλήσεις σ’εκείνη που θες,αφήνοντας τις μέρες και τις ευκαιρίες να περνούν, μετανιώνοντας το στο τέλος με μαθηματική ακρίβεια.

Δεν χρειάζεται να είσαι anime fan για να έχεις βρεθεί σ’αυτή τη θέση.Πάρε μια κούπα καφέ,άραξε και δώσε μια ευκαιρία σε κάποια απ’τις παρακάτω ταινίες και θα με θυμηθείς.

Προτεινόμενες ταινίες:
The Place Promised in Our Early Days
5 Centimeters Per Second
The Garden of Words
Your Name
Journey to Agartha
A Silent Voice (Δεν είναι του Shinkai αλλα είναι πολύ κοντά στο πνεύμα και την αισθητική)