Μετά το σοκαριστικό φινάλε του Infinity War, το Ant-man and The Wasp ήταν η ταινία που χρειαζόταν ο κόσμος. Ή μήπως όχι;
Πριν λίγο καιρό στο Geek Cultura είχαμε κάνει ένα αφιέρωμα για τις ταινίες του MCU λίγο πριν την πρεμιέρα του Infinity War. Αν γράφαμε τώρα το αφιέρωμα, το Infinity War θα φιγούραρε άνετα στην πρώτη θέση. Με την ίδια άνεση θα τοποθετούσαμε το Ant-man and The Wasp στην τελευταία.
Όπως είχαμε αναφέρει στο συγκεκριμένο αφιέρωμα, το πρώτο Ant-man ήταν μία ευχάριστη ταινία αλλά έμοιαζε να έχει χαρακτήρα filler επεισοδίου, παρά μίας ταινίας που μπορεί να σταθεί μόνη της.
Παρ’ όλα αυτά πρόσθεσε κάποια ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά στο MCU, τα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και να δημιουργηθεί κάτι πολύ ενδιαφέρον. Το Ant-man and The Wasp είχε την ευκαιρία να προσδώσει κάτι διαφορετικό και να φτιάξει μία πραγματικά ξεχωριστή ταινία, όχι αριστούργημα αλλά μία ταινία που να μην ξεχνάς με το που βγεις από την σκοτεινή αίθουσα.

Η ταινία διαδραματίζεται μετά τα γεγονότα του Civil War και κατά τη διάρκεια των συμβάντων του Infinity War, δικαιολογώντας την απουσία του Ant-man από το τρίτο μέρος των Avengers.
Ο Scott Lang βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό και έχει μερικές μέρες ακόμα μέχρι να τελειώσει η ποινή του.
Στο μεταξύ διακατέχεται από περίεργα οράματα μετά την παραμονή του στο Quantum Realm, ενώ μία καινούργια ανταγωνίστρια και ένας άπληστος επιχειρηματίας θέλουν να κλέψουν την τεχνολογία του Hank Pym για τους δικούς τους σκοπούς ο καθένας.

Οι Paul Rudd, Evangeline Lilly και Michael Douglas επιστρέφουν στους ρόλους τους και είναι αναμενόμενα καλοί. Οι προσθήκες των Laurence Fishburne και Hannah John-Kamen ως Ghost δεν δίνουν το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν τούτο το sequel.
Ειδικά ο ρόλος της Ghost, ενώ έχει κινητρά που θα μπορούσαν να την προάγουν σε έναν ενδιαφέροντα κακό, δυστυχώς περνάει ανεκμετάλλευτος και έτσι έχουμε άλλον έναν αδιάφορο χαρακτήρα στο MCU.
Ωστόσο κανένας ρόλος δεν συγκρίνεται σε αδιαφορία όσο του Walton Goggins ως ο επιχειρηματίας Sonny Burch, ο οποίος πραγματικά δεν εξυπηρετεί κανέναν απολύτως ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής παρά μόνο σε δύο καλοστημένες σκηνές δράσης. Η Michelle Pfeifer εμφανίζεται για λίγο στην ταινία, χωρίς όμως να προσφέρει κάτι ουσιαστικό.
Το νέο εγχείρημα της Marvel απέτυχε παταγωδώς. Η Marvel όχι μόνο δεν προσπάθησε, αλλά απο την εικόνα της ταινίας φαίνεται ότι συνειδητά αποφάσισε να γυρίσει μία ταινία – ξεπέτα. Το δεύτερο μέρος των περιπετειών του Ant-man έχει ακόμα την λογική του filler αλλά αυτή τη φορά μιλάμε για ένα τελείως αδιάφορο filler. Αυτό γίνεται ξεκάθαρο όταν η καλύτερη σκηνή της ταινίας είναι η mid-credits σκηνή, η οποία συνδέεται με το Infinity War κι αυτό από μόνο του λέει πολλά.
Η ταινία προτείνεται μόνο στους αρρωστάκηδες του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel ή σε όσους γονείς θέλουν να πάνε τα παιδιά τους σινεμά για να δουν μία ανάλαφρη κωμωδία. Οι υπόλοιποι καλύτερα να ξαναδείτε το Infinity War και να περιμένετε μέχρι τον Μάρτιο που θα βγει το Captain Marvel, το οποίο ελπίζουμε να μην μας απογοητεύσει.
Διαβάστε ακόμα:
- Klaus: Το σκοτεινό origin story του Άγιου Βασίλη που θα σε συγκλονίσει!
- Cyclops: Ο υπαρχηγός των X-MEN
- Σούπερμαν: Η κομμουνιστική έκδοση
- Ο πιο ηλεκτρισμένος εχθρός του Spiderman
- Joker Origins: Η πρώτη ιστορία από το μακρινό 1951
- Η ιστορία της απίστευτης… She Hulk!
- Ο υπέρτατος μάγος Doctor Strange
- Mysterio: Ο ταχυδακτυλουργός που τα έβαλε με Spider-Man και Daredevil
- Η μαγική ιδιότητα των όπλων της Wonder Woman
