Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από την συναυλία τους στην Μαλακάσα (εξαιρετική εμφάνιση και παραγωγή/show από το συγκρότημα, κακός ήχος και κακή διοργάνωση από το φεστιβάλ, ακόμα χειρότερο κοινό εν συγκρίσει με άλλες χρονιές, που δεν έβλεπαν όλη τη συναυλία μέσα από την οθόνη του κινητού). Έστω εκ των υστέρων λοιπόν θα αφιερώσουμε ένα άρθρο για την λογοτεχνική πλευρά των Maiden. Κατά πολλούς – και κατά τον γράφοντα – αποτελούν το μεγαλύτερο συγκρότημα του είδους του, με πορεία σχεδόν σαράντα ετών και μια δισκογραφία γεμάτη «ύμνους». Κάποιοι από αυτούς τους ύμνους, όπως κι άλλα πιο αδιάφορα κομμάτια, βασίστηκαν σε βιβλία διαφόρων ειδών λογοτεχνίας – με αρκετά να είναι επιστημονικής φαντασίας -, σύντομες ιστορίες και ποιήματα. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν θα δούμε, ποια είναι αυτά και που βασίστηκαν.
Phantom of the Opera (Iron Maiden, 1980) εμπνευσμένο από το ομώνυμο και κλασικό πλέον βιβλίο του Gaston Leroux (1910).
Murders in the Rue morgue (Killers, 1981) εμπνευσμένο από την ομώνυμη σύντομη ιστορία του Edgar Allan Poe (1841).
Children Of The Damned (Number Of The Beast, 1982) εμπνευσμένο από το The Midwich Cuckoos (1957) του John Wyndha.
To Tame A Land (Piece Of Time, 1983) εμπνευσμένο από το θρυλικό Dune (1965) του Frank Hebert. Ένα ξεχασμένο διαμάντι των 80s…
The Trooper εμπνευσμένο από το ποίημα The Charge of the Light Brigade (1854) του Alfred, Lord Tennyson.
Where Eagles Dare εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο (και ταινία) του Alistair MacLean (1967).
Flight Of Icarus εμπνευσμένο φυσικά από τον μύθο του Ίκαρου.
Quest for Fire εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του J.H. Rosny-Aine (1909).
Rime Of The Ancient Mariner (Powerslave, 1985) από το ομώνυμο επικό ποίημα του Samuel Taylor Coleridge (1798).
The Duelist εμπνευσμένο από τη σύντομη ιστορία The Duel (1909) του Joseph Conrad.
The Loneliness of the Long Distance Runner (Somewhere In Time, 1986) εμπνευσμένο από την ομώνυμη σύντομη ιστορία του Alan Sillitoe (1959).
Moonchild (Seventh Son Of The Seventh Son, 1988 τι αλμπουμάρα…) εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του Aleister Crowley (1917).
Seventh Son Of The Seventh Son εμπνευσμένο από το βιβλίο Seventh Son (1987) του Orson Scott Card.
Run Silent Run Deep (A Prayer For Dying, 1990) εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του Edward L. Beach Jr. (1955).
Sign Of The Cross (The X-Factor, 1995) εμπνευσμένο από το κλασικό πλέον The Name of the Rose (1980) του Umberto Eco.
Lord of the Flies από το ομώνυμο βιβλίο βραβευμένο με νόμπελ λογοτεχνίας του William Golding (1954).
The Edge of Darkness εμπνευσμένο από βιβλίο Heart of Darkness (1899) και πάλι του Joseph Conrad και της ταινίας Apocalypse Now (1979) του Francis Ford Coppola, η οποία με τη σειρά της βασίστηκε στην ίδια ιστορία του Conrad. (Υποτιμημένο κομμάτι)
Brave New World (Brave New World, 2000) εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του Aldous Huxley (1931).
Out Of The Silent Planet εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του C. S. Lewis (1931).
The Man Who Would Be King (Final Frontier, 2010) πιθανώς εμπνευσμένο από την ομώνυμη σύντομη ιστορία του Rudyard Kipling (1888).
The Red and the Black (Book Of Souls, 2015) εμπνευσμένο πιθανώς από το ομώνυμο βιβλίο του Stendhal (1830).
Διαβάστε Ακόμα:
- Όταν το Sci-Fi γίνεται πραγματικότητα (Μέρος Α’)
- Η κλίμακα Καρντάσεφ και το Sci Fi
- The Man From The Earth, μια ιδιαίτερη ιστορία
- Ο Vangelis και ο κινηματογράφος (Μέρος Α’)
- Στον απόηχο του The Leftovers (2014-17) [Spoiler Free]
- Tέλος εποχής για το DCEU
- Η Marvel και το πρόβλημα του χιούμορ
- Injustice: Gods Among Us (Μέρος Α)
- Η οικογένεια Batman…
- Ο πρώτος κύκλος των Defenders (Spoiler free και full κριτική)
- Origin Stories: Robin, ένας ήρωας με πολλά πρόσωπα
18 thoughts on “Οι Iron Maiden και η λογοτεχνία”