Όταν ο Φράνκο γνώρισε την Θάτσερ

Μέχρι σήμερα όλοι – και αν όχι όλοι αρκετοί – θα μάθατε για το λυπηρό γεγονός του θανάτου του Carlos Ezquerra, του ανθρώπου που κυριολεκτικά κρυβόταν πίσω από την μορφή του διάσημου Δικαστή Ντρέντ (Judge Dredd). Ο Ezquerra χάθηκε την Δευτέρα που μας πέρασε στην ηλικία των 70 ετών έχοντας χάσει την μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα, αφήνοντας πίσω του φίλους, θαυμαστές και οικογένεια (φανταστική και πραγματική) και σίγουρα πολλές καλές δουλειές για να τον θυμόμαστε και να τον εξυμνούμε όποτε τις διαβάζουμε.

Ο Ezquerra γεννήθηκε το 1947 στην Ισπανία και μάλιστα όπως όλοι καταλαβαίνετε έζησε έντονα την εποχή της δικτατορίας του Franco. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1973 σχεδιάζοντας Γουέστερν και πολεμικές ιστορίες για Ισπανικές εκδοτικές εταιρείες, μέσω του ατζέντη Barry Coker. O Ezquerra ήρθε σε επαφή με βρετανικές εκδοτικές και σχεδίαζε για τα λεγόμενα Ρομάντζα (που διαβάζουν κυρίως οι γυναίκες και ειδικά μεταξύ των δεκαετιών του 70’ – 80’) αλλά και το είδος που ήξερε καλύτερα – τα Γουέστερν. Αυτό φυσικά οδήγησε τον Ezquerra την ίδια περίοδο περίπου να μετακομίσει μόνιμα στην Αγγλία καθώς η δουλειά του έγινε γνωστή και σχεδίαζε και στριπάκια (μίνι ιστοριούλες) σε εβδομαδιαία περιοδικά και εφημερίδες.

Το 1977 ο Pat Mills (συν-δημιουργός του Dredd), έχοντας γνωρίσει τον Ezquerra μέσω της δουλειάς του τον έφερε σε επαφή με τον Wagner (κύριο δημιουργό του Dredd) για να του αναθέσουν την δημιουργία ενός χαρακτήρα που θα αντιπροσώπευε έναν μετά αποκαλυπτικό αστυνομικό με διευρυμένες εξουσίες με τον τίτλο του δικαστή. Ο Ezquerra έχοντας όλα τα προσωπικά του βιώματα, μπήκε αμέσως στο νόημα και ξεκίνησε δουλειά. Έχοντας στο μυαλό του έναν αστυνομικό που μπορεί να εξουσιάζει την ζωή ενός ανθρώπου και θα πρέπει να επιβάλει τον νόμο και την τάξη, να είναι αστυνομικός, ένορκος, δικαστής και εκτελεστής μαζί αλλά ταυτόχρονα επιβλητικός και τρομακτικός. Στο μυαλό του, του ήρθε η εικόνα του David Carradine στην ταινία Death Race 2000 (παραγωγή 1975 έπαιζε και ο Σταλόνε) όπου ενσάρκωνε τον χαρακτήρα του Frankenstein, ένας οδηγός που φόραγε μαύρη leather στολή και μαύρο στρογγυλό κράνος. Ήταν κυρίως αγέλαστος και χωρίς συναίσθημα, άρα η βασική φιγούρα υπήρχε, όμως έλειπαν πολλά από πάνω του και έτσι ήρθαν οι λεπτομέρειες. Τα pads που είχε ο Dredd στα γόνατα και τους αγκώνες είναι χαρακτηριστικά των Punk της εποχής στην Αγγλία και ο αετός είναι το έμβλημα όχι του αετού των Η.Π.Α. αλλά των φασιστικών καθεστώτων που απλά έτυχε να ταιριάζει. Από εκεί το μαύρο Visor του κράνους είναι για να δείξει ότι η δικαιοσύνη «Πρέπει» να είναι τυφλή και να μην ξεχωρίζει κανέναν και έτσι βγήκε ο Dredd, όπως είχε πει ο ίδιος όταν τον ρωτήσανε «Είχα ζήσει στην Ισπανία του Φράνκο αλλά ζούσα και στην Αγγλία της Θάτσερ».

Το σχέδιο απογοήτευσε τον Wagner (είπε συγκεκριμένα ότι έμοιαζε με Ισπανό Πειρατή) αλλά εντυπωσίασε τον Mills, όμως ο Wagner δεν τον ήθελε να σχεδιαστεί τόσο απόμακρος και αυστηρός και προτίμησε τον σχεδιαστή Mike McMahon και έτσι αποχώρησε από την 2000AD (λίγο μετά αφού έφυγε και ο Wagner γιατί πούλησε τα δικαιώματα του χαρακτήρα στην 2000AD). To 1978 όμως και οι δυο γύρισαν στην 2000AD όπου ο Ezquerra με τον Alan Grant σχεδίασαν την σειρά Strontium Dog (η ιστορία ενός κυνηγού επικηρυγμένων που αρνήθηκε να σκοτώσει) που κράτησε έως και το 1988 και την επανέφερε ο Ezquerra και ο Wagner το 2000 έως και το 2006.

Ο Ezquerra μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του σχεδίαζε και έφτιαχνε κόσμους και χαρακτήρες βγαλμένους από τα πιο τρελά μας όνειρα και τους πιο τρομακτικούς μας εφιάλτες και μας τους έδινε στο χαρτί. Μας έφερε σε επαφή με πιθανές πραγματικότητες και μελλοντικές εποχές που τις περισσότερες από αυτές δεν θα θέλαμε να τις ζήσουμε ή να τις δούμε να γίνονται πραγματικότητα αλλά σίγουρα μας συναρπάζουν κάθε φορά που ερχόμαστε σε επαφή με τα comic του, αλλά το σημαντικότερο που ήθελε να μας δείξει μέσα από την δουλειά του και ειδικά από τον χαρακτήρα του Dredd ήταν ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είμαστε ποτέ μακριά από κάτι τέτοιο, από άτομα που θα έχουν πολλές εξουσίες μαζεμένες και θα μπορούν να παίρνουν αποφάσεις που δεν θα έπρεπε. Στην ταινία του 1995 με τον Σταλόνε, όταν ο Αρχιδικαστής Φάργκο πέθαινε στα χέρια του Dredd είπε κοιτάζοντας το άγαλμα της δικαιοσύνης: «The blind lady. Who is she? Justice, before your time. We should have never taken it from her hands ». Το νόημα σε όλη την ταινία ήταν αυτό το δίλεπτο, κάποιες εξουσίες πρέπει να μένουν ως έχουν δεν είναι δουλειά κανενός να τις ιδιοποιείται, γιατί μπορεί χωρίς να το καταλάβουμε να ακούσουμε κάποιον να λέει κυριολεκτικά, «I am the LAW» και τότε θα είναι αργά.

Κλείνοντας θέλω σε προσωπικό επίπεδο να ευχαριστήσω τον Carlos Ezquerra (που δεν είχα την τύχη να δω από κοντά) που με έκανε να αγαπήσω τον Dredd, που χωρίς αυτόν δεν θα είχα ποτέ τον Dredd όπως τον έχω στο μυαλό μου σαν μορφή και πάνω από όλα τον ευχαριστώ που αγάπησε τον χαρακτήρα και τον ανέδειξε μέσα από τις σελίδες που μας χάρισε.

“Goodbye Carlos and bring law to the lawless from Heaven”

Διαβάστε ακόμα: