Mandy: Ένα ψυχεδελικό ταξίδι με οδηγό τον Nicolas Cage!

Η ταινία-έκπληξη του Panos Cosmatos ήρθε από το πουθενά για να αναβαθμίσει τον cult κινηματογράφο και να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία στον παρεξηγημένο Nicolas Cage.

Υπάρχει μία φράση που εκφράζει ένα μεγάλο ρεύμα των κινηματογραφιστών, η οποία έχει ως εξής: ”Style over substance”. Η συγκεκριμένη φράση χρησιμοποιείται όταν ο δημιουργός θέλει να ενισχύσει το εικαστικό κομμάτι της ταινίας εις βάρος του σεναρίου και της πλοκής.

Συνήθως πρόκειται για ταινίες με υποτυπώδες και εύκολο σενάριο, οι οποίες έχουν σκοπό να αναδείξουν την αρτιστική πλευρά του κινηματογράφου. Δημιουργοί που έχουν ταυτιστεί με αυτό το ρεύμα είναι οι David Lynch, Gaspar Noe, Nicolas Winding Refn αλλά και πιο εμπορικοί όπως ο Quentin Tarantino και ο Zack Snyder.

Ο Panos Cosmatos (γιος του George Cosmatos που μας έχει δώσει τα Rambo II και Cobra) ανήκει σίγουρα σε αυτή την κατηγορία. Στην πρώτη ταινία του (Beyond the Black Rainbow) μας είχε παρουσίασει ένα sci-fi-horror με 80ς αισθητική, εμπλουτισμένο με πινελιές από το σινεμά του Kubrick και του Carpenter.

Η δεύτερη ταινία του, το Mandy ακολουθεί το ίδιο μοτίβο. Αυτή την φορά όμως έχει ένα μεγάλο όπλο μαζί του που ακούει στο όνομα Nicolas Cage.

Ο Red Miller (Nicolas Cage) και η Mandy Bloom(Andrea Riseborough) ζουν ευτυχισμένοι σε ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος μέχρι την στιγμή που μία αίρεση παρανοϊκών θρησκόληπτων χίπηδων τους απαγάγει και σκοτώνει την Mandy. Ο Red καταφέρνει να επιβιώσει και αποφασίζει να πάρει εκδίκηση με τον πιο αιματηρό τρόπο.

Το πρώτο μισό της ταινίας επικεντρώνεται στον χαρακτήρα της Mandy. Η Andrea Riseborough δίνει μία απόκοσμη ερμηνεία χρησιμοποιώντας κυρίως το ιδιαίτερο παρουσιαστικό της.

Η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε David Lynch, με τις εναλλαγές εικόνων και φωτισμών να κυριαρχούν. Η πλοκή εξελίσσεται αργά και αν έχεις δει το trailer, αναρωτιέσαι αν έχεις έρθει να παρακολουθήσεις την σωστή ταινία.

Στο δεύτερο μισό παίρνει την σκυτάλη ο Nicolas Cage, το ύφος αλλάζει ριζικά και η ταινία μετατρέπεται σε μία ξέφρενη ιστορία εκδίκησης με στοιχεία από όλα τα είδη του horror.

Ο Nicolas Cage τα βάζει με δαιμονικούς μηχανόβιους, οι οποίοι μοιάζουν σαν να ξεπήδησαν από τον κόσμο του Clive Barker και καταλήγει σε μία … πριονομαχία, τερματίζοντας την γραφικότητα. Το splatter είναι άφθονο και ο Cage σηκώνει με ευκολία στις πλάτες του αυτό το επιτηδευμένο αλλά απολαυστικό b-movie.

Ο Cosmatos γνωρίζει τις δυνατότητες του πρωταγωνιστή του και τις εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Βασιζόμενος στην cult απήχηση που έχει πλέον ο Cage, τον αφήνει να ξεδιπλώσει την ερμηνευτική υπερβολή του, χαρακτηριστικό στοιχείο του ιδιόρρυθμου ηθοποιού. Κι επιβεβαιώνεται πανηγυρικά για την επιλογή του.

Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε άλλον ηθοποιό στην συγκεκριμένη ταινία, ο οποίος θα μπορούσε να κάνει αυτό το τρελό εγχείρημα να λειτουργήσει.

Αν λατρεύετε το σινεμά του Carpenter και γενικότερα την 80ς horror αισθητική, αν δεν σας νοιάζει η έλλειψη σεναριακής πλοκής και αν η εικόνα του Nicolas Cage να ουρλιάζει μες στα αίματα δεν σας cringe-άρει, τότε σας την συνιστούμε ανεπιφύλακτα. Το Mandy είναι ένα ψυχεδελικό heavy metal ταξίδι και ένα σύγχρονο cult διαμάντι.

Διαβάστε ακόμα: