Larry’s back for business! Leisure Suit Larry – Wet Dreams Don’t Dry

Ένας φίλος επέστρεψε από τα παλιά αυτές τις μέρες και όλοι εμείς οι 30κάτι-άντε 40παρακάτι νιώθουμε τα κύματα της νοσταλγίας να μας χτυπάνε σαν χειμωνιάτικος αέρας. Υπερβολικός; Ναι, αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να είμαι κάτι λιγότερο, όταν μιλάμε για την επιστροφή του Larry Laffer. Αγαπημένος ήρωας όλων των adventurάδων μιας άλλης εποχής, με PC Master, Αντρέα Παρασκευά Τσουρινάκη και τη Sierra και Lucas να βγάζουν point and click αριστουργήματα (Monkey Island, Space Quest, Kings’ Quest κλπ κλπ). Βγάζουμε το σκουπιδάκι που μπήκε στο μάτι και συνεχίζουμε με το θέμα του άρθρου, τις περιπέτειες του Larry.

Η γνωριμία μαζί του ξεκινάει το μακρινό 1987, όπου ο παρθένος τότε αλλά μεσήλικας Larry προσπαθούσε απεγνωσμένα να απαλλαγεί από τον πρώτο χαρακτηρισμό και να κρατήσει μόνο το δεύτερο, στο ιστορικό “Leisure Suit Larry in the Land of the Lounge Lizards”. Από τότε πέρασαν 5 ακόμα παιχνίδια με τον Larry, πολλές γυναίκες (ή και όχι), παράδοση της σκυτάλης του εραστή στον ανιψιό του Larry, Larry Lovage για 2 παιχνίδια, για να φτάσουμε στο σήμερα και στο τελευταίο παιχνίδι της σειράς.

Τα παιχνίδια του Larry (μιλάμε για τον Larry Laffer που αγαπήσαμε) χαρακτηρίζονται από γέλιο, καφρίλα, αστεία σχετικά με το σεξ, πιξελαρισμένα μέρη γυναικείου σώματος και άλλα πολλά που θα έκαναν έναν έφηβο (ή και αρκετά μεγαλύτερο έφηβο) να χαχανίζει μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του. Όσοι θυμούνται το πρώτο παιχνίδι, έχουν ακόμα στο μυαλό τους τις ερωτήσεις που έπρεπε να απαντήσουν πριν ξεκινήσουν για να αποδείξουν ότι είναι πάνω από 18 χρονών, ερωτήσεις που σε έκαναν να βρίζεις και να περιμένεις με ανυπομονησία να παίξεις.

Στο “Leisure Suit Larry – Wet Dreams Don’t Dry”, ο αγαπημένος μας Larry των ‘80s μεταφέρεται με κάποιον μαγικό τρόπο στο σήμερα και ανακαλύπτει ότι τα πράγματα μάλλον έχουν αλλάξει πολύ. Ο Larry μοιάζει ακόμα πιο «χαμένος» από ότι ήταν στο παρελθόν, ειδικά όταν βλέπει τα πρώτα κινητά ή κάνει χρήση του Tinder, αλλά ο γερόλυκος δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει να προσπαθεί να μπει στην καρδιά (έλα, δεν θα το κάνω. Πολύ εύκολο αστείο για Larry) μιας γυναίκας. Η παρουσία στο παρόν του, ανίδεου με τον 21ο αιώνα, Larry είναι αστεία και αρκετά ενδιαφέρουσα. Το παιχνίδι είναι όπως θα περίμενε κανείς σήμερα από ένα παιχνίδι της σειράς Larry. Η παρουσία του ίδιου του Larry και όχι του ανιψιού είναι πολύ θετική, ενώ και το original feeling έχει αποτυπωθεί αρκετά πιστά. Ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν είναι η δεκαετία του ’90, δεν είμαστε πιτσιρικάδες και υπάρχουν πολύ καλύτερα παιχνίδια να παίξει κανείς. Αν όμως έχεις μεγαλώσει με τον Larry ή δεν τον έχεις προλάβει και θα ήθελες να δεις πως θα ήταν ένα παιχνίδι του, το Leisure Suit Larry – Wet Dreams Don’t Dry είναι ιδανικό.

Όμορφα γραφικά, point and click χειρισμός, η φωνή του Jan Rabson που έκανε και τότε τον Larry, αστεία σεξουαλικής και μη φύσης (κυρίως όμως σεξουαλικής και όχι παρά φύση), έξυπνοι γρίφοι και μια πολύ τίμια προσπάθεια απότισης φόρου τιμής σε έναν ήρωα της παιδικής μας ηλικίας. Επίσης, κάτι βασικό για adventure, οι γρίφοι στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι λογικοί και με μερικούς συνδυασμούς αντικειμένων παραπάνω, σίγουρα θα ξεκολλήσεις από το σημείο.

Σίγουρα είναι από τα καλύτερα παιχνίδια Larry που έχουν βγει τα τελευταία χρόνια, μεταφέροντας τουλάχιστον λίγη από την λάμψη και την αίγλη των πρώτων. Κάποια υπερβολικά αστεία σε σχέση με τα ονόματα-παρωδία των social media θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αλλά σε γενικές γραμμές γελάς πολύ με το παιχνίδι. Είναι το καλύτερο Larry που έχεις παίξει; Προφανώς και όχι, ειδικά με την απουσία του Al Lowe, ο οποίος ήταν η κινητήριος αστεία δύναμη. Είναι όμως το καλύτερο Larry που θα μπορούσες να παίξεις σήμερα- και βγάζω εκτός τα remasters. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως ήταν περιττό αυτό το άρθρο. Αρκούσε μια πρόταση: Ο Larry Laffer επέστρεψε.

Διαβάστε ακόμα: