Το Titans έκανε την έκπληξη (spoiler free review)

Η DC φέτος έριξε μια ακόμα σειρά με χαρακτήρες της στο τραπέζι. Έπειτα από το μικρό «βασίλειο», που έχει χτίσει στο CW με το Arrowverse, το Krypton στο SyFy και το Gotham στο FOX, φέτος ήρθε το Titans. Η σειρά προβλήθηκε στο DC Universe την νέα διαδικτυακή streaming πλατφόρμα της DC και από τις 11 Ιανουαρίου θα είναι διαθέσιμη και στο Netflix. Το Titans θα διαδεχθούν άμεσα τουλάχιστον 3 νέες live action σειρές. Αμέσως επόμενο είναι το spin off του Titans, Doom Patrol (15/02/2019, DCU), το Swamp Thing (2019, DCU) με τον James Wan στην παραγωγή και το πολυαναμενόμενο Watchmen (2019, HBO). Ακόμα έχουν ανακοινωθεί δίχως συγκεκριμένη ημερομηνία: τo Pennyworth (EPIX) , που θα διηγείται τη ζωή του Alfred, προτού γίνει ο μπάτλερ της οικογένειας Wayne, το Stargirl (DCU), το Batwoman (CW) και το Metropolis (DCU) ως prequel της ιστορίας του Superman.

Το Titans είναι μια origin σειρά για την ομώνυμη εφηβική/νεανική ομάδα υπερηρώων της DC. Στην εκδοχή της σειράς η αρχική τετράδα της ομάδας είναι ο Robin (Dick Grayson), που παραδοσιακά είναι και ο ηγέτης της, η Starfire, η Raven και ο Beast Boy. Πέραν αυτών βλέπουμε κι άλλους χαρακτήρες της DC, όπως οι Hawk and Dove, η Wonder Girl, που μελλοντικά θα ενταχθούν λογικά στην ομάδα, τον δεύτερο Robin (Jason Todd) και φυσικά το Doom Patrol. Με σημείο αναφοράς τον Robin χρονικά βρισκόμαστε στο μεταίχμιο, όπου ο Grayson είναι αστυνομικός, έχει αφήσει πίσω του το dynamic duo Batman & Robin αλλά δεν έχει γίνει ακόμα ο Nightwing. Είναι μια ενδιαφέρουσα «εκκολαπτική»  περίοδος, που δεν την βλέπουμε συχνά. Η Starfire έχει λίγο καιρό, που ήρθε στη Γη, η Raven καλείται πλέον να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί τις σκοτεινές δυνάμεις της, ενώ σε παρόμοια κατάσταση βρίσκεται ο Beast Βoy. Οι δυνάμεις-μοίρα της Raven, θα είναι ουσιαστικά το ευρύτερο θέμα του πρώτου κύκλου, δίχως να μονοπωλεί την ιστορία.

 Το Titans αποτελεί κατ’ εμέ μια ευχάριστη τηλεοπτική έκπληξη γενικότερα για το 2018 (όπως απετέλεσε και το Chilling Adventures Of Sabrina παρεμπιπτόντως) και την καλύτερη και μεγαλύτερη έκπληξη όσον αφορά τις σειρές με υπερήρωες. Είχα αρκετές αμφιβολίες για τη σειρά και ξεκίνησα να τη βλέπω κρατώντας πολύ μικρό καλάθι, καθώς φοβόμουν, ότι θα είναι μια φθηνή teen σάχλα (το ίδιο ισχύει και πάλι για το Sabrina). Έκανα μεγάλο λάθος και χαίρομαι, που το λέω. Η σειρά είναι πολύ καλή για το budget της. Έχει τις προδιαγραφές να γίνει με διαφορά η καλύτερη σειρά της DC για την τελευταία δεκαετία. Συγκριτικά άφησε πίσω με άνεση όλους τους πρώτους κύκλους των υπόλοιπων σειρών της DC, μην πω και τους περισσότερους.

Το Titans είναι έτσι όπως θα έπρεπε να είναι μια σύγχρονη σειρά της DC με τα καλά και τα κακά του. Δεν έχει τις ίδιες και τις ίδιες γραφικότητες όπως το Gotham, δεν είναι σαπουνόπερα όπως οι σειρές του Arrowverse, στις οποίες μόλις ακούσεις να ξεκινά μινιμαλιστική μουσική υπόκρουση τίγκα στα σύνθια και γίνει κοντινό σε κάποιον πρωταγωνιστή, ξέρεις ότι μπορείς να προσπεράσεις τη σκηνή ή να πας να φτιάξεις τον καφέ σου δίχως να χάσεις κάτι. Κοινώς καταντάς να «σκιπάρεις» το μισό επεισόδιο τα τελευταία χρόνια. Όχι άλλοι «δραματικοί» μονόλογοι από Iris και Felicity (και από τους υπόλοιπους) κάθε δυο σκηνές, όχι άλλος Φώσκολος με πολύχρωμα κοστούμια και επιστημονικές αερολογίες.. φτάνουν τα βασανιστήρια θα μιλήσω! Το παραδέχομαι, εγώ τον σκότωσα!

Οκ ξέφυγα λίγο αλλά έψαχνα καιρό αφορμή για το συγκεκριμένο meme… To Titans λοιπόν είναι μια σοβαρή σειρά, με τους χαρακτήρες της να είναι  κατά κύριο λόγο πιστοί στον «εαυτό» τους και δεν είναι μάρτυρες. Ο Grayson είναι ο Robin, που προσπαθεί να ξεφύγει μάταια ίσως από τη σκιά και τον κώδικα του Batman. Η Starfire – εν μέρει – είναι η εξωγήινη, που προσπαθεί να βρει τα πατήματα της στη Γη. Ο Beast Βοy αντίστοιχα προσπαθεί να ενταχθεί σε μια νέα ομάδα και να κυκλοφορεί στην κοινωνία και η Raven είναι η κλασική έφηβη γκοθού drama queen με την εκδοχή του Διαβόλου της DC για πατέρα. Απλά πράγματα, καθημερινά. Πέραν από την πλάκα αυτά  είναι βασικά θέματα των χαρακτήρων, που τα έχουμε δει στα κόμικς ή στις ταινίες και σειρές κινουμένων σχεδίων αλλά ποτέ live action. Επιτέλους γίνεται κι αυτό και γίνεται καλά. Επιτέλους είδαμε έναν Robin της προκοπής!

Η σειρά έχει μια πιο σκοτεινή αισθητική σε σύγκριση με όπως προβάλλονται οι Titans/Teen Titans τα τελευταία χρόνια.  Μιμείται περισσότερο αυτή του DCEU. Είναι καλοστημένη και περιέργως έχει καλούς διαλόγους, Παίρνει το αντικείμενο/θέμα της στα σοβαρά, όπως το κάνει το Daredevil για παράδειγμα. Μια τέτοια αίσθηση μου άφησε. Αποτελεί ένα πολύ καλό πρώτο βήμα, για να ξεκινήσει η DC ένα νέο σοβαρό comic accurate σύμπαν προοριζόμενο ίσως για το πιο πιστό κοινό της. Δεν εντάσσεται, όπως δείχνουν τα πράγματα στο DCEU αλλά δεν το αρνείται κιόλας. Γενικά ο κόσμος του Titans είναι ευρύς. Γίνονται ξεκάθαρες αναφορές στα μεγάλα ονόματα Batman, Wonder Woman, Superman, Justice League κτλ με την επιρροή τους να είναι εμφανής τουλάχιστον στον Robin και στη Wonder Girl για την ώρα.  Έχει όσο χιούμορ χρειάζεται, κι όπως το χρειάζεται, πότε έξυπνο, πότε εριστικό, πότε καμμένο. Έχει κάποια πιο ώριμα θέματα επιτέλους, όπως στο ένατο επεισόδιο του κύκλου μεταξύ άλλων. Οι σκηνές δράσης είναι αρκετές δίχως να πλημμυρίζουν τη σειρά, είναι R-Rated και είναι δυνατές! Να το πω απλά, το ξύλο είναι ξύλο, στοχεύοντας π.χ. στη σκηνή της αποθήκης του BvS, δεν είναι μπαλέτο όπως στο Arrow. Το Titans ήταν φέτος από τις λίγες σειρές, που με έκαναν να περιμένω τη μέρα της εβδομάδας , που βγαίνει. Αυτό συμβαίνει γενικά σπάνια, και ειδικά για υπερηρωϊκές σειρές σχεδόν ποτέ έτσι, όπως είναι το τοπίο πλέον.

Ας πάμε τώρα στα πιο αδύναμα σημεία της σειράς, καθώς δεν είναι τέλεια σε καμία περίπτωση. Λοιπόν σκηνοθετικά δεν προσφέρει κάτι το τρομερό.  Από άποψη φωτογραφίας – κινηματογραφίας βρίσκεται σε μια μέση κατάσταση, έχει μια πιο σκοτεινή αισθητική, όπως ειπώθηκε, αλλά δεν πάει πολύ παραπέρα. To cast θα μπορούσε ίσως να είναι καλύτερο. Η επιλογή της Anna Diop ως Starfire δικαίως έφερε αρνητικές αντιδράσεις από πολλούς φαν της DC, γιατί θεωρήθηκε και ήταν περισσότερο μια κραυγαλέα επιλογή πολιτικής ορθότητας, παρά οτιδήποτε άλλο. Πέραν του, ότι η Diop εμφανισιακά και στην πραγματικότητα και στη σειρά δεν έχει καμία σχέση με τη Starfire, δεν λέει και πολλά στον τομέα ερμηνείας. Συνεπώς το πρόβλημα δεν είναι μόνο η φούξια περούκα, και το μπουζουκοφόρεμα. Απ’ όλες τις απόψεις ήταν μια κακή επιλογή. Γενικά ο χαρακτήρας της Starfire, έτσι όπως το δίνουν χωλαίνει. Περισσότερο θυμίζει και στη συμπεριφορά και εμφανισιακά γυναίκα του πεζοδρομίου και της νύκτας, παρά εξωγήινη πριγκίπισσα και σε συνδυασμό με την Diop κουράζει. Αυτό είναι σημαντική αδυναμία μιας που η Starfire αποτελεί το αντίβαρο του Robin και τη διάδοχο του στην ηγεσία της ομάδας σε κάποια storylines.

Οι ερμηνείες των Ryan Potter (Beast Boy) και Teagan Croft (Raven) δεν είναι κακές, αλλά δεν ενθουσιάζουν κιόλας. Οι ερμηνείες του υπόλοιπου cast είναι καλές. Σχετικά αδύναμο σημείο της σειράς είναι ίσως η παραγωγή της. Από τη μία έχει μια όσο γίνεται καλή και προσεγμένη παραγωγή, έχουν πέσει χρήματα αλλά θα βοηθούσε τη σειρά να πέσουν περισσότερα στα εφέ/cgi. Για το θέμα των κοστουμιών δεν μπορούμε να πούμε και πολλά μιας που εσκεμμένα είναι έτσι όπως είναι. Φωτογραφίες (από κάτω) από τα γυρίσματα του δεύτερου κύκλου, δείχνουν την εξέλιξη των χαρακτήρων με την Raven και την Starfire (ευτυχώς!) να έχουν πλέον το κλασικό τους comic accurate look . Το κλείσιμο του κύκλου με clifhanger από την μια πωρώνει, από την άλλη ήταν λίγο απότομο.

Ανακεφαλαιώνοντας το Titans είναι μια πάρα πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ο πρώτος κύκλος του ήταν ο καλύτερος της χρονιάς για τις σειρές της DC. Ναι μπορεί το Arrowverse να είναι mid-season αλλά δεν θα αλλάξει κάτι στο επόμενο τετράμηνο, ούτε στα επόμενα χρόνια λογικά… Το Titans αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς ένα σοβαρό τηλεοπτικό σύμπαν για την DC. Έχει τις αδυναμίες του αλλά δεν πτοείται.

Διαβάστε ακόμα:

• Σατιρικό fan cast για ταινίες της DC
• 15 ηθοποιοί που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τον Ben Affleck ως Batman
• Διαθέσιμα τα πρώτα πέντε επεισόδια του Constantine: City Of Demons
• Οι New Gods έρχονται στο DCEU
• Το όραμα Snyder (Μέρος Α)
• Tέλος εποχής για το DCEU
• Η Marvel και το πρόβλημα του χιούμορ
• Injustice: Gods Among Us (Μέρος Α)
• Injustice: Gods Among Us (Μέρος Β)
• Η οικογένεια Batman…
• Ο πρώτος κύκλος των Defenders (Spoiler free και full κριτική)
• Origin Stories: Robin, ένας ήρωας με πολλά πρόσωπα