Τέλος εποχής για το DCEU 2.0

Σε προηγούμενο άρθρο μου έχω ήδη ασχοληθεί με την πρώτη «γερή» στροφή του κινηματογραφικού σύμπαντος της DC. Σε αυτό εδώ θα δούμε ποιες από τις αλλαγές τελικά συνέβησαν, ποιοι είναι οι νέοι στόχοι και τι συνέβησαν πίσω από τις πόρτες των WB studios σύμφωνα με όσα βγαίνουν στο φως, όσο περνά ο καιρός.

Το αν αρέσει σε κάποιον ή όχι ο Zach Snyder δεν είναι της παρούσης. Προσωπικά μου ήταν άκρως συμπαθές το εγχείρημα του κι ας είχε ελαττώματα, άλλωστε τα έχω πει αναλυτικότερο στο αντίστοιχο αφιέρωμα. Ο Snyder λοιπόν ανέλαβε να χτίσει το DCEU. Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν από κοντινούς συνεργάτες και δημοσιεύθηκαν κι από τον ίδιο κατά καιρούς, ο Snyder ήθελε σε αρκετά πρώιμο στάδιο να ακολουθήσει το (ορθό) παράδειγμα της Marvel με stand alone ταινίες (βλ. Man Of Steel), που σιγά σιγά συνδέονται σε κάτι επικό. Αυτό λόγω του αρκετού χρόνου, που απαιτούσε, δεν έγινε δεκτό από τη WB, η οποία ήθελε άμεσα να αυξήσει τα έσοδα και να ανταγωνιστεί μάταια τον αυριανό διαγαλαξιακό μας overlord την Disney…Hail Mickey! Αυτές οι stand alone ταινίες φαίνεται, ότι εξελίχθηκαν εν τέλει, σε μια κλειστή πενταλογία τύπου Dark Knight του Christopher Nolan. Δηλαδή ο Snyder θα έλεγε μια δική του επική βαθιά συνδεόμενη ιστορία πέντε ταινιών με τον Superman ως θεμέλιο – ραχοκοκαλιά της και τον Darkseid ως κύριο κακό, που κινεί τα νήματα. Γύρω από αυτήν την κλειστή πενταλογία, θα υπήρχαν spin offs και stand alone ταινίες, που θα διεύρυναν το σύμπαν, ενώ με το τέλος τις πενταλογίας θα τελείωνε και το story arc. Υπήρχαν μάλιστα υπόνοιες από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, ότι δε θα επιζούσαν όλοι οι κεντρικοί ήρωες. Πιθανώς να ακολουθούσε ένα crisis event τύπου Flashpoint, που θα έκανε reboot σε όλο το DCEU. Φυσικά αυτό το σχέδιο δε πρόλαβε να φτάσει ούτε στα μισά του και ο Snyder διώχθηκε κακήν κακώς κι άκρως ύπουλα, όπως αποδεικνύεται από το Justice League και το DCEU ευρύτερα.

Όσον αφορά το περίφημο “Snyder cut”, είναι ξεκάθαρο πλέον, ότι υπάρχει και είναι τελειωμένο, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις και του ιδίου του Snyder. Μάλιστα το cut του λέγεται από διάφορες πηγές, ότι είναι πάνω από τρεις ώρες και δεν έχει καμία σχέση με αυτό το πράμα, που μας σέρβιραν οι WB και Joss Whedon, Στις ίδιες δηλώσεις πέταξε το μπαλάκι στην πλευρά της WB, λέγοντας χαρακτηριστικά «έχει τελειώσει, τώρα εξαρτάται από αυτούς». Φήμες από χθες θέλουν να ετοιμάζεται κάτι από τις δυο πλευρές, καθώς οι της WB προσκάλεσαν τον Snyder στο ερχόμενο San Diego Comic Con για μια μεγάλη ανακοίνωση. Ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, ότι θα έρθει το “Snyder cut” του JL. Κι αν έρθει, πώς θα έρθει; Πόσο “Snyder cut” θα τον αφήσουν να το κάνει; Μπορεί να μην είναι τίποτα απολύτως ή να είναι για κάτι άσχετο η υποτιθέμενη πρόσκληση. Όλα είναι πιθανά από την WB.

Η σταδιακή απομάκρυνση, που φημολογούταν, του Snyder πρώτα από την σκηνοθετική καρέκλα και εν συνεχεία από τη θέση λήψης αποφάσεων για το DCEU στο φαινομενικά κομβικό σημείο, όπου βρισκόταν, φαίνεται τώρα να έχει οριστικοποιηθεί, ιδίως έπειτα από την τεράστια επιτυχία του αναμφίβολα πολύ δυνατού Aquaman του James Wan και την μέχρι τώρα κερδοφόρο πορεία του Shazam!. Το «όραμα Snyder», με όσα καλά και κακά αυτό φέρει, δεν έχει θέση πλέον στο DCEU. Αυτό δεν αποκλείει απαραίτητα να τον ξαναδούμε ως σκηνοθέτη κάποιας ταινίας, όπως αφήνουν υπονοούμενο οι παραπάνω φήμες επιστροφής/επανσύνδης, αλλά σίγουρα δεν θα είναι αυτός, που κατευθύνει την πορεία του ευρύτερου κινηματογραφικού σύμπαντος. Για την ώρα δηλώνεται ως παραγωγός σε Aquaman και WW84. Άλλωστε δεν υπάρχει ευρύτερο σύμπαν πλέον, δεν θα γίνεται λόγος περί DCEU.

Το “extended” στοιχείο του DCEU φεύγει. Έπειτα από τις επιτυχίες των προαναφερθέντων Aquaman και Shazam! ανοίχτηκε ένας νέος δρόμος για το κινηματογραφικό σύμπαν της DC, αυτός των μεμονωμένων ταινιών-ιστοριών. Δεν είναι στόχος πλέον να συνδέονται όλα σε κάποιον βαθμό μεταξύ τους, υπακούοντας σε μια κοινή γραμμή, χτίζοντας προς το εκάστοτε επικών διαστάσεων team up movie, όπως συμβαίνει με το MCU. Σύμφωνα με δηλώσεις από τη WB πριν κάποιους μήνες το βάρος θα πέσει σε ξεχωριστές ιστορίες, είτε στο ίδιο αφηρημένο πλέον σύμπαν, είτε σε τελείως διαφορετικά, όπως θα είναι το Joker με τον Joaquin Phoenix και το The Batman του Matt Reeves. Αυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους. Πρώτος και καλύτερος είναι, ότι άπαξ υπόσχεται και φέρνει κέρδη αυτή η μέθοδος, δεν υπάρχει λόγος να την αλλάξουν οι της WB για την ώρα. Δεύτερος λόγος είναι, ότι οι θεμέλιοι λίθοι του DCEU, που γνωρίσαμε μέχρι και το JL, δεν υπάρχουν πια. Δηλαδή από την μια είναι άγνωστο το πότε κι αν θα επιστρέψει ο Henry Cavil στον ρόλο του Superman, ενώ από την άλλη ξέρουμε με σιγουριά, ότι ο Ben Affleck αποσύρθηκε οριστικά από τον ρόλο του Batman. Ο Ray Fisher ως Cyborg δεν φαίνεται επίσης να έχει μέλλον, ενώ αμφίβολο είναι και του Ezra Miller αν δεν βρεθεί λύση με την ταινία Flash. Προσωπικά δεν με χαλάει το ενδεχόμενο ενός άλλου Flash, αλλά δεν είναι της παρούσης. Τώρα το να κρατούσαν μόνοι τους το DCEU η Gal Gadot και ο Jason Momoa, όσο κι αν πουλάει το στυλάκι τους, θα ήταν λίγο δύσκολο. Τρίτος και ήσσονος σημασίας λόγος για την WB είναι, ότι υπάρχουν πολλές και καλές ιστορίες προς αξιοποίηση για όλους τους χαρακτήρες της DC δίχως να υπάρχει ανάγκη να συνδέονται με το Justice League ή το κύριο timeline. Μόνο τις Elseworlds ιστορίες να πάρουμε ως παράδειγμα αρκεί. Οι μεμονωμένες ταινίες λοιπόν έτσι όπως τα κατάφεραν στην WB φαίνεται να αποτελούν μονόδρομο.

Αυτό το reboot ουσιαστικά έχει τα καλά και τα κακά του. Από την μια δίνεται χώρος και ευκαιρία για μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων και ύφους μεταξύ των ταινιών, καθώς κι ένα φιλί της ζωής για το Suicide Squad και τους δημοφιλείς (και κερδοφόρους) χαρακτήρες του. Είναι μια έξυπνη προσπάθεια από την WB να ευχαριστήσει τους πάντες δίχως να παίξει στο ίδιο παιχνίδι ενός συνδεόμενου extended universe με την Disney, η οποία ήδη το έχει κερδίσει. Για όσους θέλουν σαχλοκωμωδίες τύπου Marvel, η DC θα δώσει μια ταινία όπως το Shazam!, για όσους θέλουν κάτι πιο σκοτεινό και δραματικό θα δώσει μια ταινία όπως το Joker, για κάτι πιο μυστηριώδες/αστυνομικό μια ταινία όπως το The Batman, για κάτι πιο mainstream και της μόδας μια ταινία όπως το WW84 ή το Birds Of Prey και πάει λέγοντας. Αυτό είναι ένα από τα καλά του reboot αυτού, αρκεί να διατηρηθούν οι διαφορές ανάμεσα στο ύφος των ταινιών. Κι αν είναι να μιλήσουμε ακόμα πιο πρακτικά, αυτό το reboot μας συμφέρει ως κοινό, γιατί μειώνονται οι πιθανότητες να κλάψουμε τα λεφτά μας σε μια ταινία, που έδειχνε φοβερή και αποδείχθηκε μια μετριότητα γεμάτη κακά αστειάκια (JL γκουχ γκουχ). Από την άλλη τo reboot αυτό έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα. Μη έχοντας ένα κύριο timeline, αποκλείει και τις αντίστοιχες ιστορίες του Justice League. Μπορεί να δημιουργηθούν μικρές ομάδες με stand alone και spin offs, αλλά το Justice League θα είναι αρκετά δύσκολο. Δεν αποκλείεται φυσικά, ότι το reboot μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και να βγάλουν ταινίες φόλες με το τσουβάλι. Μιλάμε για τα ίδια studios, που σκέφτηκαν/σκέφτονται να βγάλουν ταινία Trench ως spin off του Aquaman, ενώ παράλληλα κάνουν τα πάντα για να διώξουν τα πιο δυνατά χαρτιά τους (βλ. Cavil, Batfleck κτλ.)

Πολλά μπορούν μάταια να ειπωθούν ακόμα, τα οποία το ερχόμενο καλοκαίρι να διαψευσθούν στο SDCC και αντίστοιχα τα σχέδια, που θα ανακοινωθούν εκεί από την WB να αλλάξουν ριζικά μετά από κάποιους μήνες, όπως ήδη έχει συμβεί. Κρίμα πάντως για ένα πολλά υποσχόμενο DCEU, αν κρίνουμε από τα σχέδια του Snyder και των πέριξ, που έσβησε γρήγορα κι άδοξα… Βλέπουμε τι μέλλει γεννέσθαι.

Διαβάστε ακόμα: