Είχαν γίνει πολλές υποθέσεις μεταξύ των οποίων και οι δικές μου για το, ποιος θα μπορούσε να γίνει ο νέος Batman. Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό, ότι ο Robert Pattinson θα φορέσει τη μάσκα κατά πάσα πιθανότητα για το The Batman (2021) του Matt Reeves με δευτερο αμέσως επόμενο υποψήφιο σύμφωνά με φήμες τον Nicholas Hoult. Ανακοινώσεις όπως αυτή πάντα διχάζουν σε κάποιον βαθμό τους φαν των ταινιών, μιας που δε συμφωνούν όλοι με την εκάστοτε επιλογή. Στην περίπτωση του Pattinson οι αντιδράσεις ήταν ακόμα πιο ένθερμες, μιας που επιλέχθηκε να παίξει τον Batman. Διάφορα petition ξεκίνησαν από κάποιους φαν για να μην γίνει αυτό. Το ζήτημα είναι το γιατί να μην γίνει; Γιατί ο Pattinson ντε και καλά είναι κακή επιλογή σαν Batman;
Ας πιάσουμε τα πράγματα από τα ήσσονος προς τα μείζονος σημασίας. Πρώτον από άποψη ηλικίας, αναστήματος και παρουσιαστικού ο Pattinson είναι μια χαρά επιλογή. Είναι 33 ετών, 1,85 στο ύψος, είναι ομορφόπαιδο και μπορεί να υποστηρίξει και το πιο «κουστουμάτο» στυλ ενός νέου Bruce Wayne και την ωμή και brooding πλευρά του. Έχει και καλούτσικο πηγούνι για Batman. Τι πιο σημαντικό…; Δεύτερον το τι θέλουν οι φαν – συμπεριλαμβανομένου του γράφοντα – δεν έχει πάντα ιδιαίτερη σημασία και σίγουρα δεν κρίνει την επιτυχία κάποιου ηθοποιού σε έναν ρόλο. Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά για να βρούμε παραδείγματα, όπου μερίδα του κοινού και κριτικών έκραζε κανονικότατα την επιλογή ενός ηθοποιού, ο οποίος άφησε εποχή στον ρόλο. Θα μείνουμε στον Batman με δυο ιδανικά παραδείγματα.
Πρώτο είναι αυτό του Michael Keaton, τον οποίο πολλοί φαν εκείνη την εποχή θεωρούσαν άκρως ακατάλληλο για τον ρόλο, μιας που είχε γίνει γνωστός ως κωμικός ηθοποιός κύριως μέχρι εκείνο το σημείο. Ο Keaton λοιπόν όχι μόνο άφησε εποχή στον ρόλο, αλλά το Batman (1989) λίγο πολύ έσωσε τον χαρακτήρα από τις γραφικότητες των προηγούμενων δεκαετιών και τον έβαλε σε μια πορεία για μια πιο σκοτεινή αισθητική, την οποία πλέον απολαμβάνουμε κι έχουμε ως δεδομένη. Άσε δε, που γέννησε ουσιαστικά και το DCAU με το Batman: The Animated Series (1992) να ακολουθεί ξεκάθαρα την αισθητική – ύφος της ταινίας και ανοίγει το δρόμο.
Δεύτερο παράδειγμα κι αγαπημένο μου είναι αυτό του Ben Affleck. Όταν είχε ανακοινωθεί ο Affleck για Batman , θυμάμαι να το μαθαίνω πρώτα από την κατακραυγή στα social media και στο 9gag και ύστερα από επίσημα δημοσιεύματα. Το, ότι ο Affleck έδωσε ρέστα στον ρόλο και αποτελεί για πολλούς – και για τον γράφοντα – τον καλύτερο κινηματογραφικό Batman μέχρι σήμερα (κι ας τον είδαμε μόνο στο BvS έτσι, όπως πρέπει) είναι περιττό να το ξαναπώ αλλά το ξαναλέω. Συνεπώς το, ότι ο Pattinson δεν γεμίζει σε κάποιους το μάτι, δεν είναι λόγος να προεξοφλούμε την αποτυχία του στο ρόλο. Αν κρίνουμε από την παράδοση το αντίθετο πρέπει να περιμένουμε.
Κάποιος θα πει «καλά ρε φίλε μου θες τον φλώρο βρικόλακα-Τίνκερμπελ για Batman, είσαι σοβαρός;» Ας το πει αλλά δεν ισχύει πλέον κάτι τέτοιο. Ναι ο Pattinson έπαιξε σε ένα γελοίο franchise, το οποίο μέχρι κι ο ίδιος αντιπαθούσε. Παρεμπιπτόντως το ότι το Twilight (2008-12) ήταν γελοίο franchise δε σημαίνει, ότι ο ίδιος δεν ήταν καλός στον κακό του ρόλο. Από τότε όμως ο Pattinson έχει κάνει πολύ καλύτερες και σοβαρότερες επιλογές με ρόλους μεγάλης ποικιλίας σε αρκετές ταινίες και με πολύ καλές ερμηνείες σε όσες έχω δει. Μη νομίζετε. Κι εγώ εκ των υστέρων το ανακάλυψα. Πρώτα σκάλωσα λίγο με την είδηση, μετά σκέφτηκα «ω θεοί θα πήξουμε στα Twilight – Batman memes» και μετά έψαξα να δω την πορεία του ως τώρα, καθώς κάποιος σοβαρός λόγος θα υπήρχε για να επιλέχθηκε. Έκατσα είδα και δυο-τρεις ταινίες έτσι από περιέργεια και εξεπλάγην άκρως ευχάριστα. Η εξέλιξη του και η προσπάθεια του να μεταμορφώνεται με τελείως διαφορετικούς ρόλους είναι αξιοθαύμαστες με ταινίες όπως το Good Time (2017) και High Life (2018) να είναι καλά παραδείγματα μεταξύ άλλων αυτής της εξέλιξης.
Θα πάω ένα βήμα παραπέρα και θα πω, ότι ο Pattinson, όπως δείχνουν τα πράγματα, έχει πολύ καλύτερες υποκριτικές ικανότητες και μεγαλύτερες δυνατότητες από ονόματα, που πλέον έχουμε συνυφασμένα με κάποιους ρόλους σε ταινίες κόμικ, όπως είναι για παράδειγμα ο Jason Momoa και η Gal Gadot από τη DC, ο Chris Hemsworth, ο Paul Rudd και ο Chris Pratt από τη Marvel κ.α.. Δεν λέω, ότι δεν είναι φοβεροί σε αυτούς τους ρόλους. Δε μπορώ να σκεφτώ εύκολα άλλον Thor για παράδειγμα. Λέω όμως, ότι δεν είναι δα και τίποτα ηθοποιάρες γενικά. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, επειδή παίζουν σε ταινίες, που μας αρέσουν ή κάνουν επιτυχία. Σίγουρα δεν είναι καλύτεροι του Pattinson, το αντίθετο μάλλον συμβαίνει. Στους πιο δύσπιστους σε αυτό το ζήτημα να υπενθυμίσω, ότι ο Pattinson έχει ήδη επιλεχθεί από τον Christopher Nolan για το Tenet (2020) τη νέα του ταινία.
Συνοψίζοντας ο Pattinson μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους λόγω του Twilight αλλά από τότε έχει πάει πολύ παραπέρα, έχοντας ως αποτέλεσμα να επιλεχθεί από σκηνοθέτες όπως ο Reeves κι ο Nolan. Ε κάτι παραπάνω δε θα ξέρουν αυτοί από μας, ειδικά όταν πρόκειται για το όραμα τους; Ας συνηθίζουμε σιγά σιγά λοιπόν την ιδέα του «Battinson», ο οποίος μπορεί να αποτελέσει κάλλιστα έναν εξαιρετικό, μπορεί και τον καλύτερο Batman, όπως συνέβη σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρλεθόν.
Διαβάστε ακόμα:
- Doom Patrol 1ος κύκλος (spoiler free review)
- Τέλος εποχής για το DCEU 2.0
- Ανεξάρτητες ταινίες βασισμένες σε τίτλους της DC
- Σατιρικό fan cast για ταινίες της DC
- Οι New Gods έρχονται στο DCEU
- Η Marvel και το πρόβλημα του χιούμορ
- Injustice: Gods Among Us (Μέρος Α)
- Injustice: Gods Among Us (Μέρος Β)
- Η οικογένεια Batman…
- Ο πρώτος κύκλος των Defenders (Spoiler free και full κριτική)
- Origin Stories: Robin, ένας ήρωας με πολλά πρόσωπα
Ελπίζω να έχει δίκιο.
LikeLike