Μερικές πολύ καλές σειρές που ίσως να σου διέφυγαν

Ένας χρόνος πανδημία, ένας χρόνος lockdown. Γέα μπέιμπι! Και αν μένετε στην Ελλάδα τότε σίγουρα προβλέπεται να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση. Τέλος πάντων πάμε παρακάτω. Οι νέες σειρές (ή οι νέοι κύκλοι) βγαίνουν με το σταγονόμετρο, παρά ταύτα μπορεί κάτι να έχει διαφύγει της προσοχής και να ψάχνετε να δείτε κάτι καινούριο. Ας δούμε λοιπόν μια νέα σειρά από την Peacock και τέσσερεις από την Apple TV (όχι δυστυχώς δεν παίρνουμε προμήθεια, απλά έτυχε και μαζεύτηκαν τόσες), που ίσως δεν τις πήρε το μάτι σας νωρίτερα. Συνοδευόμενες από ένα σύντομο σχόλιο για να έχετε μια ιδέα, τι να περιμένετε.

Brave New World (2020)

Το καλοκαίρι του 2020 ήρθε το Brave New World από την Peacock. Η σειρά βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο – σταθμό (1931) για το sci-fi του Aldous Huxley, αν και οι ομοιότητες είναι πολύ λίγες. Παίρνει τον δυστοπικό κόσμο του βιβλίου, τον αλλάζει αισθητά, όπως ήταν λογικό, καθώς τον φέρνει πιο κοντά στην εποχή μας – τεχνολογικά και ιδεολογικά – και λέει πάνω κάτω μια νέα ιστορία. Στον κόσμο της σειράς, το Νέο Λονδίνου, έχουμε μια τεχνολογικά ανεπτυγμένη, κλειστή και ολοκληρωτική κοινωνία παρουσιαζόμενη ως ουτοπία δίχως πόνο, πείνα, εγκληματικότητα κτλ, όπου οι πολίτες της χωρίζονται μέσω γενετικού προγραμματισμού σε κάστες (A,B,Γ,Δ,Ε) με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ικανότητες, κοινωνικούς ρόλους και αυστηρή ιεραρχία. Η μονογαμία, η οικογένεια και η ιδιωτική ζωή απαγορεύονται. Η χρήση ναρκωτικών (soma) είναι λίγο πολύ υποχρεωτική και όλοι είναι συνδεδεμένοι σε ένα κοινό δίκτυο. Σε αυτόν τον κόσμο εισέρχεται ο John (Alden Ehrenreich), που ανήκει στους «άγριους», δηλαδή σε πληθυσμούς εκτός των ορίων των κοινωνιών, όπως το Νέο Λονδίνο. Πάνω κάτω ανθρώπων σαν εμάς. Η είσοδος του John αρχίζει να κλονίζει τα θεμέλια της κοινωνίας. Παράλληλα έχουμε σταδιακά την αποκάλυψη μια μεγάλης συνωμοσίας και ένα ερωτικό τρίγωνο μεταξύ του John, της Β Lenina Crowne (Jessica Brown Findlay) και του Α Bernard Marx (Harry Lloyd), τα οποία συμβάλλουν κι αυτά στα γεγονότα της αποσταθεροποίησης. Δεν είναι η σειρά, που θα σε αφήσει με το στόμα ανοικτό, αλλά περνά μια χαρά η ώρα. Βέβαια το να μην έχει κάπου για soundtrack το Brave New World των Maiden είναι απαράδεκτο! (Εντάξει δεν κολλάει, το δέχομαι, αλλά έπρεπε να το πω)

Trying (2020)

Το Trying είναι μια βρετανική σειρά της Apple με κεντρικό θέμα ένα ζευγάρι στα 30κατι τους πλέον τον Jason (Rafe Spall) και την Nikki (Esther Smith), που προσπαθουν να αποκτήσουν ένα παιδί. Οι αποτυχημένες προσπάθειες θα τους οδηγήσουν στην υιοθεσία. Οπότε μέσα από τα 8 επεισόδια του πρώτου κύκλου βλέπουμε όλα όσα πρέπει να κάνουν ή τους συμβαίνουν κατά την διαδικασία αυτή, συνδυαζόμενα φυσικά με όλα τα άλλα ευτράπελα της καθημερινής ζωής και των σχέσεων με τον οικογενειακό και φιλικό περίγυρο. Είναι μια όμορφη απλή σειρά, αληθινή, με ζητήματα και εικόνες από την πραγματική καθημερινή ζωή με τα καλά και τα κακά της.. Είναι ένα αρκετά ανάλαφρο δράμα, με χιούμορ και ωραίες στιγμές. Ίσως κάποιο ζευγάρι θεατών σε αντίστοιχη κατάσταση με το ζευγάρι της σειράς, να την εκτιμήσει πολύ περισσότερο από μένα.

Mythic Quest: Raven’s Banquet (2020)

Από τους Rob McElhenney, Megan Ganz και Charlie Day του It’s Always Sunny In Philadelphia έρχεται το Mythic Quest: Raven’s Banquet μια ως επί το πλείστον κωμωδία, που πρέπει να τσεκάρουν όλοι, όσοι ασχολούνται με το διαδικτυακό και όχι μόνο gaming. Στην σειρά βλέπουμε το εσωτερικό μιας άκρως ιδιόρρυθμης εταιρείας σχεδιασμού, ενός πάρα πολύ επιτυχημένου διαδικτυακού rpg – θα είναι σαν το WοW αλλά δεν θα είναι το WoW – το Mythic Quest. Η σειρά ακολουθεί την γνώριμη φόρμα ενός δυσλειτουργικού εργασιακού περιβάλλοντος, που όμως στο τέλος παρά τις δυσκολίες και τα ευτράπελα όλα βαίνουν καλώς. Δεν αποτελεί πάντα τέρας πρωτοτυπίας από άποψη χαρακτήρων ή χιούμορ αλλά σίγουρα βγάζει αρκετό γέλιο γενικά και σε διασκεδάζει. Άρα τον στόχο του τον πετυχαίνει. Οι gamers και γενικά όσοι ασχολούνται με τον κόσμο του φανταστικού θα έχουν αρκετές ευκαιρίες για να νερντουλιάσουν. Να σημειωθεί, ότι παίζει και ο μεγάλος F. Murray Abraham, που υποδύεται τον C.W. Longbottom, έναν διακεκριμένο συγγραφέα, που έχει αναλάβει να γράφει το backstory του παιχνιδιού, αποτελώντας ένα από τα δυνατά στοιχεία της σειράς.

See (2019)

Ο Jason Momoa είχε μια ακόμα ευκαιρία να παίξει τον ίδιο ρόλο και δεν την άφησε να χαθεί. Έτσι με το See τον Νοέμβριο του 2019 θα ξαναπαίξει τον mucho άνδρακλα, πολεμιστή, που μπορεί να κάνει τα πάντα κλπ. Αν και δεν τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση για τις υποκριτικές του ικανότητες, στο See πιστεύω, ότι κάνει μια από τις αρκετά καλές του ερμηνείες, έχοντας χώρο να πάει λίγο πέρα από το type casting του σφίχτη alpha male. Ίσως γιατί αυτή τη φορά δεν μπορεί να κοιτάξει επιβλητικά την κάμερα, αφού είναι τυφλός. Για την ακρίβεια στον κόσμο του See όλη η ανθρωπότητα έχει χάσει την όραση της εδώ και αιώνες. Με κάποιο τρόπο επιβίωσε και αν και, όπως είναι λογικό, οπισθοδρόμησε, κατάφερε να χτίσει μια νέα κοινωνία. Τα θεμέλια της οποίας θα κλονιστούν με την γέννηση παιδιών, που μπορούν να δουν. Σε δύο εξ’ αυτών θα είναι θετός πατέρας ο Baba Voss (Momoa), ο οποίος θα κάνει τα πάντα για να τα προστατέψει. Το See εν μέρει το έχεις ξαναδεί, όσον αφορά, ότι αποτελεί μια ακόμα μεταποκαλυπτική σειρά τύπου Into The Badlands, The 100 κτλ, που προσπαθεί να συνδυάσει, όσα περισσότερα μπορεί σε ένα πιο «πρωτόγονο» σκηνικό για να χτίσει έναν διαφορετικό και φρέσκο κόσμο. Σε αντίθεση με τα προαναφερθέντα όμως είναι σχετικά πιο προσγειωμένο για την ώρα και σαφώς πιο καλοστημένο. Σίγουρα δεν θα αφήσει εποχή, αλλά έχει δράση, έχει αγωνία και πέρασε μια χαρά η ώρα βλέποντας το.

For All Mankind (2019)

Άφησα την πιο ενδιαφέρουσα κατ’ εμέ σειρά για το τέλος. Το For All Mankind με τον δεύτερο κύκλο του να παίζεται αυτήν την περίοδο, ήρθε κι αυτό τον Νοέμβριο του 2019. Η κεντρική ιδέα της ιστορίας είναι η εξής: Σε ένα εναλλακτικό 1969 η ΕΣΣΔ νικά τις ΗΠΑ στον αγώνα δρόμου για το φεγγάρι. Αυτό θα δώσει ένα γερό χαστούκι στον εγωισμό των Αμερικάνων και έτσι θα ξεκινήσει ένα διαφορετικό “space race” και πτυχή του ψυχρού πολέμου. Το For All Mankind επικεντρώνεται στην NASA της εποχής και τις ζωές των αστροναυτών, επιστημόνων και τεχνικών, που αναλαμβάνουν να προλάβουν τους σοβιετικούς. Είναι ένα αρκετά ισορροπημένο πακέτο, δίχως να αγγίζει την τελειότητα φυσικά. Έχει ωραίο φυσικό χιούμορ, έχει πιστευτό και αληθινό δράμα σε κάποια σημεία, έχει κοινωνικό και πολιτικό σχόλιο δίχως να κάνει κήρυγμα, προσφέρει στιγμές ελικρινούς αγωνίας και ενθουσιασμού και έχει κάποιες πολύ καλοδεχούμενες ανατροπές. Περιέργως δεν είναι τόσο αμερικανίλα, όσο περιμένεις από μια ψυχροπολεμική σειρά. Τέλος έχει ένα πολύ ωραίο cast με το πιο αναγνωρίσιμο όνομα να είναι αυτό του Joel Kinnaman.

Διαβάστε ακόμα: