Zack Snyder’s Justice League: Η αναμονή άξιζε! (spoiler free review)

Κάτι παραπάνω από μια ώρα ταινία για κάθε έτος αναμονής μας έκανε δώρο ο Zack Snyder με την δική του εκδοχή του Justice League, επισήμως Zack Snyder’s Justice League (εφεξής ΖSJL). Θα προσπαθήσω να κάνω μια ψύχραιμη (λέμε τώρα) ανασκόπηση κρατώντας όση περισσότερη απόσταση δύναμαι, παρότι μετά από πολλά χρόνια νιώθω ξανά πολύ ενθουσιασμένος για μια ταινία της DC ειδικά και με ήρωες κόμικς γενικά.

Ας ξεκινήσουμε από τα πολύ βασικά, όσα γνωρίζατε από την φόλα του Joss Whedon ξεχάστε τα για πάντα. Για καλή μας τύχη δεν θα τα χρειαστούμε ποτέ ξανά. Μιλάμε, ότι στις 4 ώρες του ΖSJL οι κοινές σκηνές (δηλαδή οι εξ’ αρχής γυρισμένες από τον Snyder) εν συγκρίσει με την θεατρική εκδοχή του 2017 να ανέρχονται σε 40 λεπτά; Άντε λίγο παραπάνω. Και ακόμα και σε αυτές υπάρχει αισθητή διαφορά. Επίσης ούτε από τα trailers αποκαλύπτεται κάποιο συνταρακτικό plot twist ή κάτι το σημαντικό στην υπόθεση, σε αντίθεση για παράδειγμα με το Batman vs Superman (2016) και το 90% των ταινιών πλέον. Οπότε μιλάμε για μια εντελώς καινούρια ταινία. Μια ολοκληρωμένη και πραγματικά επική ταινία και σε μέγεθος, σε περιεχόμενο και σε θέαμα. Είναι μια σκοτεινή ταινία επίσης σε περιεχόμενο και ατμόσφαιρα, αλλά κατ’ εμέ όχι τόσο, όσο το BvS. Δομικά το ZSJL χωρίζεται σε κεφάλαια. Πράγμα, που σαν θεατή με βόλεψε απίστευτα.

Με εξαίρεση πραγματικά ελάχιστες σκηνές, στις οποίες επειδή είχα ψυλλιαστεί πάνω κάτω τι θα γίνει λόγω των trailers και κυρίως λόγω των πρωταρχικών ιστοριών και όσων δημοσιευμάτων είχα διαβάσει πριν την ταινία ή πολύ απλά γιατί έχουμε δει κάτι παραπλήσιο κάπου άλλου (π.χ. ένα παιχνίδι rugby του Victor και ο διάλογος στο αμάξι μετά), δεν μπορώ να πω, ότι σε αυτές τις 4 ώρες βρήκα σκηνές αχρείαστες ή βαρετές, που απλά θα προσπερνούσα υπό άλλες συνθήκες. Δεν βαρέθηκα, δεν κουράστηκα. Είναι από τις πραγματικά ελάχιστες ταινίες τέτοιας διάρκειας (πόσο μάλλον αυτές μικρότερης) και η μόνη σε αυτό το είδος μέχρι στιγμής, για την οποία μπορώ να το πω αυτό και αυτό δεν συμβαίνει, επειδή υπήρξα ένθερμος DCάκιας ή Snyderάκιας, Για παράδειγμα στο Man Of Steel (2011) ή στο BvS, υπάρχουν στιγμές, που είπα «οκ προχώρα λίγο». Αν μη τι άλλο ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με ενθουσιασμό μεν αλλά άκρως επιφυλακτικά δε, λόγω των όσων έχουν γίνει – ή έχει κάνει η WB – στο κινηματογραφικό σύμπαν της DC.

Τελικά το ΖSJL απετέλεσε την εξαίρεση και μια δικαίωση για τον σκηνοθέτη και για όσους «αγωνίστηκαν» να κάνουν το πάλαι ποτέ “snydercut” πραγματικότητα. Ακούγαμε για πολλά κεράσια και τελικά βρήκαμε κερασιά! Ό,τι γίνεται στην ταινία έχει λόγο ύπαρξης, είτε λειτουργώντας ως κρίκος στην αλυσίδα της πλοκής, είτε για να χτίσει τους χαρακτήρες. Δεν υπάρχουν σκηνές απλά για να γεμίσει το τετράωρο, διότι πολύ απλά δεν υπήρχε κάποια επιτακτική ανάγκη (ή προσταγή) να επιτευχθεί η χρονική αυτή διάρκεια, παρά μόνο η ανάγκη του Snyder να πει την ιστορία, που ήθελε, όπως την ήθελε. Είναι εμφανές, ότι αν και μιλάμε για μια ολοκληρωμένη ιστορία, παραμένει ένα μεγάλο κεφάλαιο – μέρος ενός ευρύτερου οράματος, όπως δηλαδή σχεδιάστηκε εξ’ αρχής σχεδόν πριν μια δεκαετία. Η ταινία ολοκληρώνεται το όραμα του Snyder όχι ακόμα.

Το ΖSJL έχει μια πιο «περπατημένη» πλοκή με συνεχή ροή και πολλή και διάσπαρτη εξαιρετική δράση με R-rated σκηνές σε όλα τα μέρη της πόσο μάλλον στην τελική αναμέτρηση. Ο Batman παρεμπιπτόντως για μένα συνεχίζει να είναι ο πιο badass όλων, όταν τα πράγματα σοβαρεύουν. Ακόμα το ΖSJL έχει πιστευτό δράμα, έχει πολλά easter eggs (καλά αυτό ήταν το μόνο σίγουρο), έχει φυσικό χιούμορ, είτε καυστικό (π.χ. διάλογοι μεταξύ Alfred – Bruce), είτε πιο ανάλαφρο (π.χ. ο χαρακτήρας του Barry) και όχι καραγκιοζιλίκια ή σεξουαλικά φορτισμένες αμήχανες σκηνές. Εννοείται, ότι το cgi είναι κλάσεις ανώτερο και δεν έχει σχέση, με όσα είδαμε το 2017. Το ΖSJL έχει όλα, όσα μας υποσχέθηκαν και άλλα τόσα. Κατ’ εμέ μιλάμε ξεκάθαρα για την καλύτερη ταινία της DC και θα προχωρήσω να πω, ότι είναι στο τοπ 5 (αν όχι στο τοπ 3) των ταινιών κόμικς γενικά για τα γούστα μου πάντα.

Όλοι οι ήρωες έχουν να λύσουν κάποιο προσωπικό τους ζήτημα. Ο Batman έχει να τηρήσει την υπόσχεση του και να ενώσει τους προστάτες του πλανήτη, με την Wonder Woman από δίπλα να προσπαθεί να βοηθήσει και να αποτελεί στήριγμα σε όλους. Οι υπόλοιποι τρεις (Aquaman, Flash, Cyborg) ως επί το πλείστον ψάχνουν να βρουν την θέση τους στον κόσμο. Όλα αυτά θα λυθούν με την ένωση του Justice League υπό την απειλή μιας επερχόμενης καταστροφής και το αντίκτυπο του θανάτου (ή θυσίας αν είναι να τηρήσουμε τον συμβολισμό) του Superman. Ο Steppenwolf δεν είναι ούτε απλά μαμάκιας, ούτε το παιδί της μισής φάπας. Ακόμα κι αυτός έχει έναν βαθύτερο λόγο, αυτόν της εξιλέωσης στα μάτια του Darkseid, να διέπει τις πράξεις του. Δεν είναι ο κλασικός generic κακός. Ο Jared Leto στο πολύ σύντομο πέρασμα του όχι απλά καταφέρνει να εξιλεωθεί ως Joker στα μάτια του κοινού, αλλά δείχνει, ότι, αν είχε την ευκαιρία, θα γινόταν ένας τίμιος και διαφορετικός Joker.

Θα μπορούσα να γράψω πολλά περισσότερα αλλά δεν θα επεκταθώ παραπάνω. Έτσι κι αλλιώς ο χαμός, που ήδη γίνεται στο διαδίκτυο και στα social media, είναι άκρως δικαιολογημένος και τα λέει όλα. Απλώς θα ξαναπώ, ότι στις 4 ώρες ταινίας δε βαρέθηκα ούτε στιγμή. Αν ντε και καλά θα έπρεπε να βρω αρνητικά, το πρώτο θα ήταν ο υπερβολικός συμβολισμός του Superman ως αλληγορία για τον Ιησού είτε σε εικόνα, είτε σε διαλόγους. Τώρα ο Batman να γίνεται μεταφορικά πιστούλης, ήταν λίγο κάπως. Οκ είναι μια κλασική ταινία Snyder με όλα τα γνωρίσματα της, με τα καλά και τα κακά της, αλλά κάπου βάστα μάστορα θα βρεις. Τέλος πάντων, ένα δεύτερο θα ήταν το 4:3 aspect ratio της εικόνας. Η ταινία γυρίστηκε έτσι γιατί προοριζόταν για IMAX και παρέμεινε έτσι γιατί σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου του Snyder του είχε κολλήσει γενικά να κάνει μια ταινία σε αυτή την αναλογία Στην αρχή σου ξενίζει, μετά το συνηθίζεις κάπως, αλλά κατ’ εμέ το 4:3 εν τέλει “doesn’t do justice” στο Justice League. (ναι είμαι πολύ αστείος το ξέρω).

Δεν τίθεται θέμα για μένα, αν το ΖSJL αξίζει ή όχι τον χρόνο του, Άξιζε κάθε λεπτό του και άξιζε και την πολυετή αναμονή.. Είναι μια γεμάτη ταινία, μια επική ταινία και ένας λόγος για ενθουσιασμό για τους οπαδούς της DC αλλά και του είδους γενικότερα. Μακάρι η επιτυχία και οι μαζικές θετικές αντιδράσεις και έπαινοι, που ήδη γνωρίζει, να κινητοποιήσουν την WB, ώστε να δοθεί το πράσινο φως για την συνέχεια σε μια τελευταία ταινία, που θα ολοκληρώσει το ευρύτερο όραμα του Snyder.

Διαβάστε ακόμα: