Αληθινές Ιστορίες ενός Gamer 4: Η στιγμή της ωρίμανσης

Κάθε κονσόλα και μία ιστορία. Κάθε ιστορία και ένα κομμάτι ανάμνησης. Κάθε κομμάτι ανάμνησης που αν ενωθεί σαν πάζλ με τα υπόλοιπα κομμάτια δημιουργείτε μια ζωή, η δική μου ζωή… Μοιράστηκα μαζί σας αυτές τις όμορφες αναμνήσεις μου πραγματοποιώντας έτσι ένα μαγικό ταξίδι στον χρόνο! Μία ίσως πρωτότυπη αναδρομή στην ιστορία των videogames ξεκινώντας από εκείνα τα αθώα χρόνια της δεκαετίας του 90′ έως και στο σήμερα με αναφορές σε παιχνίδια που αφήσανε εποχή και σε εκείνα που άξιζαν την προσοχή μας αλλά τελικά πέρασαν απαρατήρητα! Εδώ στο τέταρτο και τελευταίο μέρος από τις “Αληθινές Ιστορίες ενός Gamer” δυστυχώς το ταξίδι μας φτάνει στον τελικό του προορισμό, που είναι φυσικά το παρών! Ελπίζω να περάσατε όμορφα!

Θα έλεγε κανείς πως η ζωή τελικά μοιάζει αρκετά με ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι! Όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο πολύ εμπειρία αποκτούμε! Ωριμάζουμε και προχωράμε μπροστά μαθαίνοντας από τα λάθη μας, σαν να μαζεύουμε Experience ένα πράμα! Θα έλεγε κανείς πως κάθε φορά που έχουμε γενέθλια ανεβάζουμε και Level. Στην ζωή όμως δεν υπάρχει ούτε Checkpoint ούτε Restart για να ξαναρχίσουμε από την αρχή, γι αυτό και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί! Κάπως έτσι λοιπόν και εγώ ωρίμασα (λέμε τώρα) και προχώρησα στο επόμενο Level! Παντρεύτηκα και έκανα οικογένεια! Όχι όμως εκείνη την κοπέλα που γνώρισα στο λεωφορείο (σ.σ. δείτε το μέρος Γ’), μαζί περάσαμε τέλεια, αλλά αργότερα στην πανέμορφη Σκιάθο γνώρισα μία εξίσου πολύ καλή κοπέλα που δόξα τω Θεώ και σε αυτήν της αρέσουν τα games και οι ταινίες, οπότε δεν πέφτει παντόφλα στο σπίτι! Γιατί σίγουρα θα πέρασε από το μυαλό σας ότι αφού παντρεύτηκα θα σταμάτησα και τις παλιές καλές μου συνήθειες! Η αλήθεια είναι πως… όχι! Ακόμα συνεχίζω να παίζω videogames, να βλέπω ταινίες με την παλιοπαρέα, να πηγαίνω cinema και να κάνω τέλος πάντων ότι έκανα και πριν, συν το ότι τώρα έχω και έναν κουμπάρο με ίδια ακριβώς γούστα με εμένα! Μαζί λοιπόν με τον κουμπάρο μου αγοράσαμε το Playstation 4 σχεδόν ένα χρόνο μετά από την κυκλοφορία του!

Παρόλα αυτά τελικά από την ζωή μου συνειδητοποίησα ένα πολύ σημαντικό πράμα: Το πιο όμορφο συναίσθημα που γνώρισα ποτέ μου δεν είναι καμία από τις κονσόλες που απόκτησα… Κανένα game που τερμάτισα… Καμία ταινία που είδα… Ούτε και κάποια γκόμενα που γνώρισα! Τίποτα από όλα αυτά! Το πιο όμορφο συναίσθημα που ένιωσα είναι όταν έγινα πατέρας και πιστέψτε με δεν υπάρχει ομορφότερο συναίσθημα από αυτό στον κόσμο! Αποκτήσαμε ένα αγοράκι και νομίζω πως το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει! Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές ο γιός μου είναι μόλις 9 μηνών αλλά όταν Θα μεγαλώσει πιστεύω πως θα μπει και αυτός στον φανταστικό κόσμο της κουλτούρας του gaming και του cinema! Αναπόφευκτα ίσως, γιατί έχω κρατήσει σχεδόν όλες τις παλιές μου κονσόλες και τα games που είχα αγοράσει όλο αυτόν τον καιρό (σσ λέω σχεδόν και θα δείτε γιατί).

Μπορεί να θέλει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο η γενικά με τον αθλητισμό αλλά νομίζω πως θα βρει και λίγο χρόνο για gaming, όπως όλοι μας βέβαια. Γιατί και το gaming όσο και αν σας φαίνεται περίεργο, είναι εξίσου ένα πολύ σημαντικό χόμπι! Χωρίς υπερβολή σου προσφέρει πολλά! Να για παράδειγμα εγώ προσωπικά μπόρεσα να μάθω πιο εύκολα την Αγγλική γλώσσα. Με κάποιους γρίφους που έλυνα από Adventure Games άρχισαν να μου αρέσουν και τα μαθηματικά που ειλικρινά δεν τα χώνευα καθόλου! Επίσης απ’ οτι έχω ακούσει βοηθάει και σε κάποια άτομα με φοβίες για να τις ξεπερνούν και αυτό δεν το λέω εγώ, είναι επιστημονικά αποδειγμένο! Οπότε προτείνω ανεπιφύλακτα όλους τους γονείς να επιτρέπουν τα παιδιά τους να ασχοληθούν και με το gaming! Βέβαια πάντα με μέτρο γιατί ως γνωστών «παν μέτρον άριστον»! Να μην σας κουράσω άλλο όμως με τα οφέλη του gaming και ας πάμε κατευθείαν με το πως απόκτησα και αυτή την πολύτιμη κονσόλα για την συλλογή μου! Αν και αυτή την φορά δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο να αναφέρω για το πως την απόκτησα αλλά θέλω να σας διηγηθώ κάτι τρομερό που μου συνέβη και όπως θα δείτε και παρακάτω, σίγουρα κάθε Gamer αν ήταν στην θέση μου θα τρόμαζε!

Η αλήθεια είναι πως δεν ενθουσιαστήκαμε ιδιαίτερα εγώ και ο κουμπάρος μου με το PS4 λόγω των ελάχιστων αποκλειστικών τίτλων που υπήρχαν διαθέσιμα παράλληλα με την κυκλοφορία της κονσόλας, δηλαδή κοντά στα τέλη του 2013. Ευτυχώς όμως αργότερα άρχισαν να κυκλοφορούν αρκετοί must have τίτλοι… Κάλιο αργά παρά ποτέ που λένε. Το πρώτο game που μας απασχόλησε ήταν το Killzone Shadow Fall και μας άφησε αρκετά ικανοποιημένους αλλά δεν μας ξετρέλανε γιατί τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς ήταν ίσως πολύ καλύτερα. Βέβαια τα γραφικά του μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό αλλά από μία εταιρία ανάπτυξης σαν την Guerrilla Games που είχε δημιουργήσει αυτή την κορυφαία τριλογία (και το πιο πρόσφατο καταπληκτικό παιχνίδι το Horizon Zero Dawn) περίμενες κάτι περισσότερο! Μετά λοιπόν τον τερματισμό αυτού του παιχνιδιού πωρώθηκα τόσο πολύ που ήθελα να παίξω ξανά και τα δύο προηγούμενα Killzone του PS3 που τα είχα φυλαγμένα (όπως και όλα μου τα games) μέσα σε ένα μπαούλο στην αποθήκη μας! Και κάπου εδώ λοιπόν φτάσαμε στο σημείο που κατατρόμαξα!

Όταν μπήκα μέσα στην αποθήκη μας αντίκρισα ένα θέαμα που με έκανε να χλομιάσω και ήθελα ένα πεντάλεπτο για να συνέρθω! Η αποθήκη μας είχε πλημυρίσει από τις πολλές βροχές λόγω ενός προβλήματος της οροφής και το μπαούλο που είχα μέσα τα games μου κολυμπούσε πάνω στα νερά! Στο μπαούλο είχα games από SNES, Sega Master System, Gameboy, PS1, PS2 PS3. Ήταν όλη μου η συλλογή εκεί μέσα! Μια συλλογή που με πολύ κόπο και χρήμα είχα αποκτήσει! Μη μου πείτε τώρα ότι εσείς δεν θα τρομάζατε μπροστά σε αυτό το θέαμα! Έτρεξα που λέτε κατευθείαν να βγάλω έξω το μπαούλο. Το νερό είχε φτάσει σχεδόν ως τα γόνατα μου, μιλάμε για μεγάλη ζημιά, ακόμα και οι πίνακες ζωγραφικής του πατέρα μου καταστράφηκαν, δηλαδή πράγματα αξίας, αλλά εμένα αυτό που με ένοιαζε περισσότερο εκείνη την στιγμή ήταν τα games μου. Τελικά κατάφερα να βγάλω έξω το μπαούλο όμως τώρα ήρθε η ώρα και για το δεύτερο μου σοκ! Ήρθε η ώρα που θα το άνοιγα για να δω τι έγινε εκεί μέσα. Πήρα μια βαθιά ανάσα και το άνοιξα! Όπως είναι λογικό λοιπόν και μέσα είχε γεμίσει νερά γιατί ήταν ξύλινο το κουτί… Έβγαλα έξω τα games μου και τα άπλωσα στον ήλιο για να στεγνώσουν! Τα παιχνίδια που ήταν μέσα στην θήκη τους δηλαδή τα παιχνίδια των ps1 ps2 ps3 και λίγα ακόμα από το PS4 δεν πάθανε και ιδιαίτερη ζημιά. Εκείνα που καταστράφηκαν ολοσχερώς ήταν κάτι κασέτες χωρίς θήκη των SNES, Sega Master System, Gameboy και μερικά σπάνια games από το Atari και το Super Vision (σ.σ. το Super Vision ήταν το φτηνιάρικο gameboy).

Και τώρα παρακαλώ ένα λεπτό σιγής για τις απώλειες μου…

Συνεχίζουμε! Μετά όμως σκέφτηκα πως δεν αξίζει να κάτσω και να σκάσω για αυτό που συνέβη, εξάλλου ότι έγινε έγινε. Σημασία στην ζωή δεν έχουν τα υλικά αγαθά, αυτό που λένε “υγεία πάνω απ’ όλα” ισχύει! Σε αυτό τον κόσμο καταντήσαμε να ζούμε προσκολλημένοι στον καπιταλισμό και στον υπερκαταναλωτισμό ξεχνώντας τα πιο ουσιώδες πράγματα της ζωής με αποτέλεσμα να εξαρτόμαστε μόνο από υλικά αγαθά και τίποτα άλλο… Έτσι είναι ο άνθρωπος, αυτή είναι η φύση μας δυστυχώς! Το καλό βέβαια από την όλη ιστορία είναι ότι μου έμειναν τελικά αρκετά παιχνίδια, αυτά που είχα σκοπό να κρατήσω για να παίξει αργότερα ο γιός μου (σσ εδώ που τα λέμε δεν νομίζω να ήθελε να παίξει το pong από το αρχαιολογικό Atari). Το αστείο είναι ότι σε μερικά χρόνια από τώρα και το PS4 θα το λέμε αρχαιολογικό, γιατί ήδη με το PS4 VR και γενικά με την τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας φεύγουμε πολύ μπροστά… στο μέλλον!

Επίσης η Sony μετά το PS4 PRO (μία άκυρη κίνηση πιστεύω της εταιρίας) ανακοίνωσε ότι έχουν στα σκαριά και το PS5. Για να δούμε. Για το PS4 λοιπόν που έχουμε εγώ και ο κουμπάρος μου, δεν έχω να σας πω και πολλά. Ένα από τα λίγα game που μας ενθουσίασε είναι αναμφίβολα το Uncharted 4. Άρτιο από κάθε άποψη και με πολλές διακρίσεις. Ένα άλλο game που με καθήλωσε με τον τρόπο αφήγησης του και το σενάριο του είναι το παιχνίδι τρόμου Until Dawn (παίξε το ρε κουμπάρε και εσύ).

Το σχετικά μικρό indy game “INSIDE” από τους δημιουργούς του Limbo επίσης με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Όμως το παιχνίδι που έχει σπάσει κάθε ρεκόρ πωλήσεων είναι άλλο, είναι το Grand Theft Auto V. Ένα πρωτότυπο και ευχάριστο παιχνιδάκι είναι το Rocket League ποδοσφαιράκι με τηλεκατευθυνόμενα ειλικρινά δεν είχα ξανα παίξει ποτέ μου. Μετά έχουμε τα εξής: Mortal Kombat X (δώσε fatality), Deus Ex Mankind Divided (άξιος διάδοχος), Middle-earth: Shadow of Mordor, Nier Automata, Resident Evil 7: Biohazard (σε VR αξίζει περισσότερο), το Battlefield 4 και το εξαιρετικό Battlefield 1, το Bloodborne και το Darksouls III, το The Witcher 3, το Doom και τα Call of Duty, τα φρέσκα Tekken 7 και Injustice 2 και μερικά ακόμα παιχνιδάκια που εκτός από τα REMASTER, αξίζουν και αυτά την προσοχή μας!

Κάπου εδώ λοιπόν φτάσαμε στο τέλος από της “Αληθινές Ιστορίες ενός Gamer” αλλά το ημερολόγιο μου δεν έχει κλείσει ακόμα και μπορεί αργότερα να σας διηγηθώ και άλλες απίστευτες και όμως αληθινές ιστορίες. Προς το παρών μείνετε συντονισμένοι στο Geek Cultura γιατί έρχονται πολλά ακόμα HOT θέματα που σίγουρα θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό!

Διαβάστε ακόμα: